Jump to content

Britannia (provincia Romana)

E Vicipaedia
(Redirectum de Britannia Romana)
Wikidata Britannia (provincia Romana)
Res apud Vicidata repertae:
provincia Romana
Civitas: Roma antiqua
Locus: 52°13′12″N 0°34′12″W

Fines

Procuratio superior: praefectura Galliarum

Forma

Caput: Londinium, Camulodunum

Tabula aut despectus

Britannia (provincia Romana): situs
Britannia (provincia Romana): situs

Britannia erat provincia Romana in insula Britannica maxima instituta, ante quam Angli Saxonesque eam saeculo V expugnaverunt.

Provincia Britannia (47 - 207)

[recensere | fontem recensere]
A.D. 78 - A.D. 84.

Tiberio Claudio caesare, Trinobantes, Britannorum princeps natio, in duarum dierum proelio a praetore Vespasiano et a legato A. Plautio victi sunt. Anno 47, Britannia provincia Romana condita est, et caesar Claudius legatum pro praetore Plautium provinciae praeficit. Sequentes legati Augusti pro praetore fuerunt:

Provincia divisa (207 - 293)

[recensere | fontem recensere]

Septimius Severus imperator Britanniam in duas provincias, Britanniam Inferiorem et Britanniam Superiorem divisit.

Britannia in provincias quattuor divisa

[recensere | fontem recensere]

Anno 293 Diocletiano regnante, dioecesis quattuor provinciarum facta est, cum duobus imperiis militaribus. Iam sera aetate Romana saepe Britannia ab Augustis usurpatoribus regnabatur. Augusti Romani "legitimi" copias e Britannia deducebant, ut alias partes imperii in terra continente in Germanos et Parthos defenderent, quam ob rem Britannia erat in barbaros sine praesidio. Imperatores a honestioribus localibus creabantur qui Britanniam necnon vicinas provincias occidentales defenderent.

Sed erat dilemma usurpatorum: si imperium suum defenderent ipsis cum copiis in terram continentem in Augustos Romanos legitimos progrediendum esset Britannia sine praesidio relicta; si Britanniam defenderent, Caesares legales in terra continente in Britanniam expugnandam praepararent. Inter alios et hi in Britannia purpuram sumpserunt: Magnentius anno 350, Magnus Maximus,Marcus, Gratianus atque Constantinus.

Finis Britanniae Provinciae

[recensere | fontem recensere]

Postremo Caesar Honorius Britannos deiuvabat in barbaros anno 412, dicens eis seipsis auxiliandum esse.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Nigel Faulkner. The Decline and Fall of Roman Britain. Stroud Glocestriae: Tempus Publishing. 2000. ISBN 0-7524-1458-5
  • Tenney Frank, Roman Imperialism. Novi Eboraci: Macmillan, 1914 Textus apud archive.org
  • Tenney Frank, ed., An Economic Survey of Ancient Rome. 6 voll. Baltimorae: Johns Hopkins University Press, 1933-1940
  • James Gerrard, The Ruin of Roman Britain: An Archaeological Perspective. Cantabrigiae: Cambridge University Press, 2013 (Paginae selectae apud Google Books)
  • Martin Henig, The Art of Roman Britain. Londinii: Batsford, 1995. ISBN 0-7134-5430-X (Paginae selectae apud Google Books)
  • A. H. M. Jones, The Later Roman Empire 284-602; a social, economic and administrative survey. 3 voll. Oxoniae: Blackwell, 1964
  • Peter Salway, The Oxford Illustrated History of Roman Britain. Oxonii: Oxford University Press, 1993
  • Peter Salway, Roman Britain. Oxonii: Oxford University Press, 1984
Numismatica

Nexus interni

Provinciae Imperii Romani (ante Diocletianum)