Conventio Europaea ad iura hominis defendenda

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Conventio Europaea ad iura hominis defendenda^[1] est pactio inter gentes in Consilium Europae congregatas Romae die 4 Novembris 1950 facta. A die 3 Septembris 1953 viget ad iura humana libertatesque elementarias tuendas.

Haec conventio modificatur et amplificatur protocollis, exampli gratia;

Protocollum I

Articulus I Proprietas
Articulus II Ius educationis
Articulus III suffragium librum ac parum

Protocollum VII

Protocollum IV Interdictio custidiae pro aere alieno civili, motus liber et non-expulsio

Protocollum XII Interdictio discriminationis eiam ab auctoritate rectionis

Protocollum XIII Abrogatio poenae capitalis

Hodie haec Conventio potestas fit sub modificationem a Protocollo VIV die Iuniis 2010.

Epitome Conventionis

Rectiones signatorium, socii Concilii Europae,

Considerant Universam Iurum Humanorum Declarationem, qui a Consilio generali Consociationis Nationum die 10 Decembriis 1948 proclamata est;

Considerant ut haec Declaratio ad spondendum universam et effectivam recognitionem ac respectum iurum quae enuntiata est in hac;

Considerant ut intentio Consilii Euripae implementum magnae unitatis suorum sociorum est atque ut unus methodorum ad hanc intentionem stalibimen et implementum futurum iurum humanorum ac libertatum elementariorum est;

Affirmant suam profundam comfirmationem illarum libertatum elementariorum quae fundaminia iustii ac pacis mundi sunt, atque sustentantur fas est tum ab regno democratiae effectivo, tum ab comprehensione communi respectuque iurum humanorum ab quibus dependent;

Cum resolutione, ut rectiones civitatum Europaearum quae eudem spiritum, ac herediatem communem traditionis politicae, ideae, libertatis et regni legis, ad primum gradum pro sponsione collectiva iurum quae enuntiata est in Universa Declaratione exercendum;

Consensi sunt de re huc:

Articulus I Obligatio ad respectum iurum humanorum

Civitates in contractu pro omnibus in sua iurisdictione iura ac libertates qui definita sunt in Sectione I hac Conventionis spondere fas est.

Sectio I Iura ac Libertates

Articulus II Ius ad vitam

Omnium ius ad vitam protegeri a lege fas est. Nemo suam vitam privatur nisi in exercitatione sententiae iudicii secundum probationem culpalitatis quae a lege definitur.

Articulus III Interdictio tormenti

Nemo torturam seu inhumamam seu degenerantem poenam subicitur.

Artuculus IV Interdictio servitutis ac laboris per vim

1. Nemo in servitute seu subiectione (slavery or servitude) tenetur.
2. Nemo ad laborem obligatum seu coaticiem facere requiretut.

Artuculus V Ius libertatis ac securitatem

1. Omnes ius libertatis ac securitatem personalem habent. Nemo suam libertatem privatur nisi prout processu praescritum a lege (ius "habeas corpus").
2. Omnes qui custodiam datur prompte, in lingua quam comprehendere potest, causa custodiae ac culpae ad eum nuntiatut.
5. Omnes qui victima custodiae qui contradictiria ad praescriptionem hanc articuli ius ad compensationem habent.

Articulus VI Ius ad iustum iudicium

In destinatione suorum iurum ac suae obligationis seu culpationis contra eum, omnes ius ad aequam ac publicam auditionem in recto tempore ab independente ac aequo iudicio a lege institutum est. Omnes innocens putari fas est, adhuc culpabilitatem suam demonstratur et nemo tenetur edere contra se.

Articulus VII Nullum crimen, nulla poena sine praevia lege poenali

Artuculus VIII Ius respectus vitae privatae ac familiae

Articulus IV Libertas cogitationis, conscientiae ac religionis

1. Omnes ius libertatis cogitationis, conscientiae ac religionis habent.
2. Libertas ad suam religionem seu credo profieri subiceri potest solam ad limitationem qui praescripta a lege ac necessaria in societate democratiae ad beneficia secritatis publicae, pro protectione normae publicae, salutis seu moralis, vel pro protectione iurum ac libertatum alteri.

Articulus X Libertas loquendi

1. Omnes ius libertatis loquendi habent. Hae articulus Civitatem ad requirendum licentiam promulgationis, televisionis, seu cinematographiae negotii non praevenit.
2. Exrecitatio harum libertatum, quia cum obligatione ac recepto facere fas est, qualem formalitatem, conditionem, restrictionem seu poenam subesse potest quae a lege praescribatur ac necessariae in societate democratiae, ad beneficia securitatis publicae, pro praeventione abnormitatis ac criminis, pro protectione salutis seu moralis, vel pro protectione hororem seu iurum alteri.

Articulus XI Libertas concilii et associationis

Omnes ius libertatis conventus pacati et associationis cum alteribus, etiam ius collegium opificum formare ac participare habent.

Articulus XII Ius ad coniugium

Articulus XIII Ius ad effectivum processum reparationis

Articulus XIV Interdictio discriminationis

Articulus XV Derogatio in casu crisis

In casu crisis publica quae metum res publicae fiat, derogatio iurum dare potest, at derogatio iurum ab Articulo II, III, IV et VII non dare potest.

Articulus XVI Restrictiones actionis politicae peregrinorum

Articulus XVII Interdictio utendi male iurum

Nihil cuius Conventionis ita potest putari ut quoddam ius exercendae operae seu faciendi actionis datur cuivis Civitati, aliquot hominibus vel uni vel multis, ut aliquot iurum ac libertatum eisdem labefatentur.

Articulus XVIII Limitatio utendi restrictionis iurum

Sectio II Tribunal Europaeum a iuribus humanis

Articulus XIV Institutum Iudicii

Articulus XX Numerus Iudicis

Articulus XXI Crieria pro officio

Articulus XXII Electio iudicis

Iudices a Conventu Parlamenti prout quisque Civitate eligentur.

Articulus XXIII Terminus oficii ac discessus

Articulus XXIV Registrum ac reportandum

Articulus XXV Plenum Iudicium

Articulus XXVI Iudicis singuli formatio, comitia, Camera ac Camera magna

Articulus XXVII Competentia iurdicis singuli

Articulus XXVIII Competentia Iudicis singuli

Articulus XXIX Decisio ab Cameris de admissione ac beneficiis

Articulus XXX Reliquatio iurusdictionis ad Cameram magnam

Articulus XXXI Potestas Camerae magnae

Articulus XXXII Iurisdictio Iudicii

Iurisdictio Iuricii ad omnem rem de interpretatione et applicatione Conventionis ac Protocolli ad quam referentur in Articulo 33, 34, 46 et 47.

Articulus XXXIII Casus inter Civitates

Articulus XXIV Applicatio personalis

Iudicium applicationes ab omni homini personali, non-rectionis consociatione seu uinone hominis personalis qui victimam violationis a Civitate in contractu de hac Conventione seu protocollo. Civitates in Contractu exerciationem horum iurum praevenire nefas est.

Articulus XXV Admissio Criteriorum

Articulus XXXVI Tertiae partis interventio

(3) In omni casu sub Camera seu Camera magna, Curator de Iuribus Humanis Consilii Europae commentaruia scripta dare ac auditionem participare potest.

Articulus XXXVII Reiectio applicationis

Articulus XXXVIII Examen casus

Articulus XXXIX Reconciliatio amica

Articulus XL Auditio publica et accessio ad scriptum

Articulus XLI Iusta satisficatio

Articulus XLII Sententia Camerarum

Articulus XLIII Refrendum ad Cameram magnam

Articulus XLIV Sententia finalis

Articulus XLV Ratio sententiae ad decisio

Articulus XLVI Potestas obligata et exercitatio sententiae

Articulus XLVII Opiniones consultivas

Articulus XLVIII Iurisdictio consultiva Iudicii

Articulus XLIX Ratio pro opinionibus consultivis

Articulus L Expensa Iudicii

Expensa Iudicii a Consilio Europae rependetur.

Articulus LI Privilegia et immunitates Iudices

Sectio III Ceterae privisiones

Articulus LII Inquistio ab secretario generali

Articulus LIII Protectio pro entibus iurubus humanis

Articulus LIV Potestas comitiae ministri

Articulus LV Exclusio altorum mediorum reconcilationis discordiae

Articulus LVI Applicatio territorialis

Articulus LXII Reservatio

Articulus LVIII Denunctiatio

Articulus LIX Signatura ac rata habere

1. Hae Conventio publica est ad signaturam ad sociis Consilii Europae. Hae rata haberi fas est. Rata habendum cum Secretario generali Consilii Europae.
2. Unio Europaea accedere potest ad hanc Conventio.

Facta est Romae die 4 Novembriis 1950, anglice ac francogallice, hi duo textus authentici sunt, in specie singuli deponeri fas est in opera Concilii Europae. Secretarius generalis certam speciem quique signatori transferre fas est.

Notae

↑ "Conventio Europaea ad iura hominis defendenda": Ioannes Paulus Bauer, "De iuribus fundamentalibus Europaeis" apud Saarbrücker Bibliothek

Nexus interni

Nexus exteni

[1] "Conventio Europaea ad iura hominis defendenda": Ioannes Paulus Bauer, "De iuribus fundamentalibus Europaeis" apud Saarbrücker Bibliothek

[1]