Dacia (provincia Romana)

Dacia, etiam Dacia Traiana et Dacia Felix appellata, fuit provincia Romana ab anno 106 ad annos 271–275.

Daces audacis gentis, et Decebalum, rex Dacorum sub regno Traiani imperatoris vixerunt. Hadrianus Imperator Ulpiam Traianam Augustam Sarmisegetusam urbem anno 117 condidit. Legiones XIII Gemina et V Macedonica in Dacia Apulensi, Dacia Malvensi, et Dacia Porolissensi collocabantur.

Tertullianus et Sanctus Isidorus affirmabant primam rem publicam Christianam in Dacia conditam esse. Ipse Sanctus Andreas apostolus, Petri frater, Christianam religionem in Daciam induxit (ut credunt posteriores).

Bibliographia

Frank, Tenney. 1914. Roman Imperialism. Novi Eboraci: Macmillan. Textus apud archive.org.
Frank, Tenney, ed. 1933–1940. An Economic Survey of Ancient Rome. 6 voll. Baltimorae: Johns Hopkins University Press.

Provinciae Imperii Romani (ante Diocletianum)


Achaia • Aegyptus • Africa • Alpes Cottiae • Alpes Graiae • Alpes Maritimae • Alpes Poeninae • Aquitania • Arabia Petraea • Armenia • Asia • Assyria • Baetica • Bithynia et Pontus • Britannia; inferior, superior • Cilicia • Corsica et Sardinia • Creta et Cyrene • Cyprus • Dacia; inferior, superior, Porolissensis; Tres Daciae • Dacia Aureliana • Dalmatia • Epirus • Galatia • Gallia Belgica • Gallia Cisalpina • Gallia Comata • Gallia Lugdunensis • Gallia Narbonensis • Germania Inferior • Germania Superior • Hispania Tarraconensis • Hispania Ulterior • Illyricum • Iudaea • Lusitania • Lycia et Pamphylia • Macedonia • Mauritania Caesariensis • Mauritania Tingitana • Mesopotamia • Moesia; Inferior, Superior • Noricum • Numidia • Pannonia; Inferior, Superior • Raetia • Sicilia • Syria; Coele, Phoenice • Thracia Index provinciarum Rei Publicae Romanae • Index provinciarum Romanarum Imperii • Index provinciarum Romanarum Diocletianarum • Tabula successionis provinciarum Romanarum