Jump to content

Oscela Lepontiorum

E Vicipaedia
(Redirectum de Oxula)
Vide etiam paginam discretivam: Oscela (discretiva).
Wikidata Oscela Lepontiorum
Res apud Vicidata repertae:
Oscela Lepontiorum: insigne
Oscela Lepontiorum: insigne
Civitas: Italia
Locus: 46°6′58″N 8°17′28″E
Numerus incolarum: 17 709
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Geographia

Superficies: 36.89 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Buniancum, Maceria, Mons Scanus (Pedemontium), Truentanum, Villa Oscelensium, Bevera-Cardetia, Crebula Oscelentium, Trasqueria

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Brig, Bustum Arsitium

Tabula aut despectus

Oscela Lepontiorum: situs
Oscela Lepontiorum: situs
Oscela Lepontiorum

Oscela Lepontiorum[1] (-ae, f.) (alia nomina: Domus Oscelae,[2] Domoduscella,[1] Domoduscellia,[3] Ocelum,[4] Oscela,[5][4][1] Oscella,[1] Ossula,[1] Ossola,[1] Oxola,[1] Oxula[1]) (Italiane: Domodossola) est Urbs Italiae et municipium, circiter 18 250 incolarum, in Regione Pedemontio et in Provincia Verbanensi-Cusiana-Oscelensi situm. Urbani Oscelenses et Domoscelenses vel Domenses appellantur.

Oscela Lepontiorum est urbs princeps Oscelae, historicae ac geographica terra.

Caput Lepontorum fuit.

Ecclesia Catholica Romana

[recensere | fontem recensere]

Fractiones, vici et loci in municipio

[recensere | fontem recensere]

Badulerio, Barro, Borgata Casa Delle Rane, Boschetto, Calvario, Castanedo, Cisore, Corte, Gabi Valle, Mocogna, Monteossolano, Nosere, San Quirico, Siberia, Vagna.

Municipia finitima

[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
  • Situs publicus (Italice)
Vicimedia Communia plura habent quae ad Oscela Lepontiorum spectant.
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  2. R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  3. A. Chiusole, Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero Breve trattato (Venetiarum: G. B. Recurti, 1749)
  4. 4.0 4.1 4.2 G. Casalis, Dizionario geografico storico-statistico-commerciale degli stati di S. M. il Re di Sardegna (Taurinis: Maspero, 1833-1856)}
  5. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
  6. DPR 4 Novembris 1951
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!