Cretenses semper mendaces
"Cretenses semper mendaces, malae bestiae, ventres pigri" (Graece Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί: Vorsokr. 68 B 1) est versus saepius ab antiquis citatus, Oraculis Epimenidis a quibusdam adscriptus. Sententia inter philosophos posteriores nomine Paradoxi Epimenidei recipitur.
Verba primus citat Callimachus (sed sine indicatione auctoris): is enim in Hymno in Iovem, de loco nativitatis Iovis inter Arcadum et Cretensium reclamationes se dubitare fingens, Arcadiam selegit quia Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται "Cretenses semper mendaces" sint; qua ratione et sepulchrum Iovis erexerint, Iove re vera semper vivente.[1] Locum Callimacheum refert Gaetulicus poëta in epigrammate, sepulchrum Astydamae Cydonii a Cretensibus erectum esse fingens, iam bis mendacibus; Iovem enim semper vivere admittitur, cadaverque Astydamae in naufragio mortui nusquam reperiendum.[2] Versum Epimenideum totum citat Paulus in Epistula ad Titum, vati Cretensi sine nomine attribuens. Textus in versione Vulgata sic sonat: "Dixit quidam ex illis proprius ipsorum propheta: Cretenses semper mendaces, malae bestiae, ventres pigri. Testimonium hoc verum est."[3]
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Callimachus, Hymnus in Iovem 8
- ↑ Gaetulicus in Anthologia Palatina 7.275
- ↑ Paulus, Epistula ad Titum 1.12-13
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- H. A. Diels, W. Kranz, edd., Die Fragmente der Vorsokratiker (1a ed., 1903; 4a ed., 1922; 6a ed. 1951-1952) no. 68 Textus
- Susan A. Stephens, Seeing double: intercultural poetics in Ptolemaic Alexandria (Berkeley: University of California Press, 2003. ISBN 0520229738) pp. 86-91 Paginae selectae