Seregnium
(Redirectum de Serenium)
SeregniumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°39′0″N 9°12′0″E
Numerus incolarum: 44 917
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Seregnium: situs
Locus: 45°39′0″N 9°12′0″E
Numerus incolarum: 44 917
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Modiciensis et Brigantina
Geographia
Superficies: 13.05 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Albiatum, Claveatum, Caratum, Cisianum Maternum, Gluxianum, Lixio, Meta, Decium, Marianum Comense, Suesa
Territoria finitima: Albiatum, Claveatum, Caratum, Cisianum Maternum, Gluxianum, Lixio, Meta, Decium, Marianum Comense, Suesa
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Fanum Sanctae Agathae
Tabula aut despectus
.svg)
Seregnium[1][2] (-i, n.) (alia nomina[3][4]: Serenum, Serenium, Sarenium, Seregnum; olim: Siligineus, Serenius) (Italiane: Seregno) est Urbs Italiae et municipium, circiter 44 200 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Modiciensi et Brigantina situm. Urbani Seregnienses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]
Geographia
[recensere | fontem recensere]- Brigantia (terra),
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
- Langobardia (regio),
- Provincia Modiciensis et Brigantina,
- Brigantia (terra),
- Modicia (urbs),
- Urbes Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Seregnium spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Modiciensi et Brigantina.
.svg)
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ La Lombardia paese per paese. VI volume. Bonechi editore, Firenze, 1986.
- ↑ http://cronologia.leonardo.it/ - Milano Medievale (1026-1447)
- ↑ La Lombardia paese per paese. VI volume. Bonechi editore, Firenze, 1986.
- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
 |