Suteria
Appearance
(Redirectum de Xuthia)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 37°31′28″N 13°44′7″E
Numerus incolarum: 1 178
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 37°31′28″N 13°44′7″E
Numerus incolarum: 1 178
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Consortium Liberum municipale Calatanisiadense
Geographia
Superficies: 35.58 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Aqua Viva, Nadaris, Campus Francus, Castrum Thermarum, Milenopolis, Mons Mellis
Territoria finitima: Aqua Viva, Nadaris, Campus Francus, Castrum Thermarum, Milenopolis, Mons Mellis
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Nola, Broxbourne, Dillingen/Saar, Broxbourne, Hoyerswerda
Tabula aut despectus
Suteria[1] (-ae, f.) seu Xuthia[2] (-ae, f.) (alia nomina: Sutera, olim ac Sotera) (Italiane: Sutera; Sicule: Sutera) est oppidum Italiae et municipium, circiter 1 500 incolarum, in Regione Sicilia ac in Provincia Regionali Calatanisiadensi situm. Incolae Suterienses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]- Aqua Viva (deinde Aqua Viva Platanis) (Italiane: Acquaviva Platani),
- Campus Francus (Italiane: Campofranco),
- Castrum Thermarum et Castellum Thermae (Italiane: Casteltermini) (AG),
- Milenopolis (seu Milocca) (Italiane: Milena),
- Mons Mellis (deinde Musulumeni et Mussomelis) (Italiane: Mussomeli),
- Nadaris seu Bonus Pensierus (Italiane: Bompensiere).
Nexus interni
- Sicilia (regio),
- Provincia Regionalis Calatanisiadensis,
- Nissa (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Suteriam spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium Municipii Suteriae in Provincia Calatanisiadensi.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3