Mons Argentarius (municipium)
Vide etiam paginam discretivam: Mons Argentarius (discretiva).
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 42°26′7″N 11°7′0″E
Numerus incolarum: 11 888
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Monte Argentario
Locus: 42°26′7″N 11°7′0″E
Numerus incolarum: 11 888
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Monte Argentario
Gestio
Procuratio superior: Provincia Grossetana
Geographia
Tabula aut despectus
Mons Argentarius[1][2][3] (Italiane: Monte Argentario) est municipium Italiae, circiter 12 840 incolarum, in Regione Tuscia et in Provincia Grossetana situm.
Municipium duos vicos habet: Portum Herculis et fanum seu portum Sancti Stephani, quorum hic est sedes communalis.
Geographia[recensere | fontem recensere]
Fines municipales nomine Argentario monte comprehensi sunt, qui et in Tusco litore et in Mari Tyrrheno siti sunt.
Hic mortui[recensere | fontem recensere]
Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]
Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]
Fractiones[recensere | fontem recensere]
- Cetaria[4] (alia nomina: Portus ad Cetarias, Incitaria deinde Portus Sancti Stephani) (Italiane: Porto Santo Stefano),
- Portus Herculis vel Portus Hercelius (Italiane: Porto Ercole).
Loci[recensere | fontem recensere]
Municipium finitimum[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Grossetana,
- Grossetum (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Montem Argentarium spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
-
Collocatio finium municipii in Provincia Grossetana.
-
Despectus in Cetariam.
-
Despectus in Portum Herculis
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Argentarius mons (peninsula)": J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ "Mons Argentarius": Michele Broccoli, Teano Sidicino antico e moderno (vol. 6 p. 14 apud Google Books)
- ↑ "Mons Argentarius in Etruria ab uno latere habet fanum S. Stephani, ab altero Portum Herculis": Thomas Dempster, De Etruria regali libri VII (1724) (p. 522 apud Google Books)
- ↑ Teano Sidicino, antico, e moderno, Volumi 5-6 - Di Michele Broccoli