Amaranthus (Portugallia)
Locus: 41°16′0″N 8°5′0″W
Numerus incolarum: 56 264
Zona horaria: UTC
Situs interretialis
Nomen officiale: Amarante
Gestio
Geographia
Regiones urbanae: Ansiães, Candemil, Fregim, Fridão, Gondar, Jazente, Lufrei, Rebordelo, Vila Chã do Marão, Vila Caiz, Telões, Salvador do Monte, Travanca, Louredo, Lomba, Mancelos, Padronelo, Vila Meã, São Simão de Gouveia, Figueiró, Aboadela, Sanche e Várzea, Amarante (São Gonçalo), Madalena, Cepelos e Gatão, Bustelo, Carneiro e Carvalho de Rei, Freixo de Cima e de Baixo, Olo e Canadelo, Vila Garcia, Aboim e Chapa
Territoria finitima: Vila Real, Celorico de Basto, Mondim de Basto, Santa Marta de Penaguião, Baio, Marco de Canaveses, Penafiel, Lausata, Felgaria
Coniunctiones urbium
Amaranthus[1] (Lusice; Amarante) est Lusitanum municipium, in Districtu Portu Cali, in Regione Septemtrione et in Subregione Tamăca situm. Anno 2011, 56 264 incolarum habebat. Divisum est in 26 paroecias et terminatur a Septemtrione Celiobriga[2] (Lusice; Celorico de Basto), a Boreoriente Mundino Bastensi[3] (Lusice; Mondim de Basto), ab Oriente Villa Regia (Lusice; Vila Real) ac Sancta Martha Pennae Aquilonis (Lusice; Santa Marta de Penaguião), a Meridie Baione (Lusice; Baião), Termino de Canaveses (Lusice; Marco de Canaveses) ac Penafideli (Lusice; Penafiel), ab Occidente Lausata (Lusice; Lousada) et a Boreoccidente Felgaria (Lusice; Felgueiras).
Historia
[recensere | fontem recensere]Regio circum Amaranthum tam antiquitus Aetate Lapidea a praehistoricis tribubus inculta est quae Iugum Aboboreirae (Lusice; Serra da Aboboreira) incolebant. Nihilominus, eius pondus crevit solum postquam Sanctus Gundisalvus Amaranthi adveniret saeculo XII. Pons lapideus per Tamăcam flumen ab eo aedificatus esse creditur.
Eo mortuo, Amaranthus peregrinatorum destinatio factus est et magnopere crevit. Saeculo XVI, Ioannes III, Rex Lusitaniae, ecclesiam Sanctae Mariam in Dominicanum monasterium prope pontem Sancti Gundisalvi convertit; qui pons anno 1763 inundatione destructus et rursus aedificatus est.
Per Napoleonicam Lusitaniae invasionem, pons Amaranthi locus episodii de Lusitana resistentia contra Francicas copias ab Henrico-Francisco Delaborde ductas fuit. Urbs a Francicis usta est et postea denuo constructa est.
Geographia
[recensere | fontem recensere]Concilium Amaranthus prominentia notatissimum est. Praeterea, est maximum concilium in Districtu Portu Cali, circa cum 30 000 hectariorum areae (301,3 km²). Flumine Tamăca (Lusice; Tâmega) transitum, propemodum 80% areae in concilio sub 600 metra altitudinis inveniuntur. Attamen, talis status quin in eo unum inter iuga montium altissima nationis, Marao[4] (Lusice; Marão), cum summis 1415 metra attingentibus, et Iugum Aboboreirae (Lusice; Serra da Aboboreira) insertum esset non obstat. Alia flumina per concilium currentia Ovelha[5], Olo et Odres sunt.
Terra praesertim granito, cum biotitae dominio, formatur. Sunt quoque aliquae schistorum zonae per concilium sparsae.
Demographia
[recensere | fontem recensere]Incolae municipii Amaranthi (1801 – 2011) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1801 | 1849 | 1900 | 1930 | 1960 | 1981 | 1991 | 2001 | 2004 | 2011 |
1416 | 15918 | 32931 | 37796 | 47823 | 54159 | 56092 | 59638 | 61029 | 56264 |
Paroeciae
[recensere | fontem recensere]E nova administrativa annorum 2012 et 2013 ordinatio, concilium Amaranthus divisum est in paroecias 26, quae sunt in tabula inferiori:
Praeclari homines
[recensere | fontem recensere]- Sanctus Gundisalvus Amaranthi, frater Dominicanus velut sanctus veneratus;
- Teixeira de Pascoaes, scriptor et poëta;
- Amadeus de Souza-Cardoso, pictor;
- Augustina Bessa-Luís, scriptrix;
- Antonius Carneiro, pictor;
- Antonius Candidus Ribeiro da Costa, orator et politicus
- Antonius Pinto cursor Olympicus marathonius;
- Nunnus Gomes, pedilusor;
- Ricardus Carvalho, pedilusor.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Lexicon Universale Hofmann
- ↑ De antiquitatibus conventus Bracaraugustani, libri quatuor
- ↑ Origens.pt
- ↑ O território de Anégia e a organização administrativa e militar do curso terminal do Douro (Séculos IX-XII) ab Antonio Emmanuele de Carvalho LIMA
- ↑ Academia.edu
- ↑ À descoberta de Ansiães
- ↑ "Tentativa etymologico-toponymica; ou, Investigação da etymologia; ou, Proveniencia dos nomes das nossas povoações"
- ↑ Toponimia Latina
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Infopédia
- ↑ Wiktionary
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Vicipedia Lusica
- ↑ Infopédia
- ↑ El origen ibero-tartésico del euskera a Bernardo Mira Tormo
- ↑ La Toponimia de "busto" en el N.O. Peninsular
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Infopédia
- ↑ Aboim
- ↑ Infopédia
- ↑ DRAE
- ↑ Infopédia
- ↑ Toponímia Lusitana
- ↑ Toponímia Lusitana
- ↑ O território de Anégia e a organização administrativa e militar do curso terminal do Douro (Séculos IX-XII) ab Antonio Emmanuele de Carvalho LIMA
- ↑ Infopédia