Anglarium
Appearance
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°32′30″N 12°3′18″E
Numerus incolarum: 5 384
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Anghiari
Locus: 43°32′30″N 12°3′18″E
Numerus incolarum: 5 384
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Anghiari
Gestio
Procuratio superior: Provincia Arretina
Geographia
Superficies: 130.92 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Arretium, Caprisae, Civitas Sobariae, Mons Herculis, Burgus Sancti Sepulchri, Plebs Sancti Stephani, Subianum
Territoria finitima: Arretium, Caprisae, Civitas Sobariae, Mons Herculis, Burgus Sancti Sepulchri, Plebs Sancti Stephani, Subianum
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Urbs Platensis, Beit Sahour, Volodimiria
Tabula aut despectus
Anglarium[1][2] (-ii, n.) (alia nomina: Angliaravia[2], Angliaria[2], Castrum Angulare[2][1]) (Italiane: Anghiari) est oppidum Italiae et municipium, circiter 5 670 incolarum, in Regione Tuscia ac in Provincia Arretina situm. Incolae Anglarenses appellantur.
Insignia
[recensere | fontem recensere]Ecclesia Catholica Romana
[recensere | fontem recensere]Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Fractiones
[recensere | fontem recensere]Carboncione, Catigliano, Motina, Ponte alla Piera, San Leo, Scheggia, Tavernelle, Tortigliano, Viaio.
Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]- Arretium
- Caprisae deinde Castrum de Caprese,
- Civitas Sobariae (seu Citerna) (PG),
- Mons Ercli,
- Plebs Sancti Stephani, olim Oppidum Veronae,
- Burgus Sancti Sepulcri,
- Subianum (olim fortasse Sevianus).
Nexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Arretina,
- Arretium (urbs)
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Anglarium spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium Municipii in Provincia Arretina.
-
Despectus in Anglarium.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ 1.0 1.1 E. Repetti, Dizionario geografico, fisico e storico della Toscana (Florentiae, 1830)
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}