Jump to content

Antoninus Sartini

E Vicipaedia

Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet.

Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Wikidata Antoninus Sartini
Res apud Vicidata repertae:
Antoninus Sartini: imago
Antoninus Sartini: imago
Nativitas: 1889; Crispinianum
Obitus: 7 Maii 1954; Badianum
Patria: Regnum Italiae

Antoninus Sartini (natus Crespeliani anno 1889; mortuus Badiani die 7 Maii 1954) fuit pictor italicus, serenitatis pictor[1] vulgo nominatus. Habetur in numero picturae Scholae Bononiensis pictorum pingentium tabulas pictas effingentes agrestia loca, sicut Flavus Bertelli, Iohannes Secchi qui loca agrestia effinxerunt, referentes nobis pulcritudinem et mutationem regionis Aemiliae et Romaniae tempore.[2][3]

Antoninus Crespeliani anno 1889 natus est, in oppido quod municipium erat (hodie cum aliis oppidis coniungitur ut unum municipium sint). Antoninus in pictorum et tectorum familia crevit, ubi pater peritus tector erat, a quo Antoninus primas picturae cognitiones apprehendit, cum interim suus frater maior pictor erat.

In primo bello mundano, Antoninus militiae munus in manu sustinet quae vulneratos milites medicabat. Anno 1918, Antonini sponsa moritur et postea mors eius sponsae, Antoninus init pingere et audire suos magistros Alexandrum Scorzoni et Flavum Bertelli. Antoninus manebit amicus cum hoc posteriori in omne tempore, sociens cum eo locum ubi pingebant. Praeterea Antoninus Flavum excitabat ut pergeret pingere et excepit hospitio eum in sua domo. Eodem tempore Antoninus invenit artem apud sedem ubi sunt censoriae tabulae publicae, sed haec res non impediebat quin Antoninus pingere tabulas pergeret.

Nescimus Antoninum pinxisse primas tabulas pictas ad exitum decennii 192 cum interim sua prima exhibitio suarum tabularum pictarum facta est Ianuario 1931 apud pinocothecam Casae Berti Pichat, ubi Antoninus traduxit viginti septem tabulas in conclave reservato tantum pro eo. Hic Antoninus exceptum est a picturae peritis magno praeconio. Praefectus Bononiae coram emere aliquas tabulas pictas expositas in pinacotheca delegit ut pinacothecam municipalem ditaret et localium pictorum anima confirmaret. Praefectus quoque Antonini tabulam pictam nominatam "vetusta via Bassani" emit. Infeliciter hodie hoc opus perditum est, postea secundum bellum mundanum cum aliis operibus. E contrario, Sartini tabula picta appellatur "nivibus operta loca" apud pinacothecam municipalem conservatur. Postea 1931 Antoninus exhibitionum tabularum pictarum particeps fuit quae factae sunt illo tempore.

Octobri 1932, exhibitio facta est, cuius Sartini particeps fuit ferans sua opera, cum aliis Bononiensibus pictoribus. Diurniarii diarii nominatum "Municipium Bononiense" scripserunt Sartini presentem fuisse et habuisse duos tabulas pictas, quae Aemiliae et Romaniae loca effinxerunt. Aliud diarium nominatum "Vita nova" fecit mentionem Antonini laudans eum.

Anno 1933, Sartini in quattuor exhibitionibus interfuit. Martio 1934, apud "Circulum amatorum artium Bononiense," exhibitionem tabularum pictarum quattuor pictorum, facta est,? inter quos Sartini quoque erat, qui diversa opera exhibuit. Mense Aprili, idem circulum aliam exhibitionem paravit, ubi praesentes pictorum locorum erant, inter quos Sartini, qui tabulam pictam tulit quae locum agrestem effinxit. Post unum annum, in nova sede facta est nova exhibitio tabularum pictarum quae septem pictores tenebat inter quos Sartini, qui quinque tabulas pictas exhibuit, quae loca effinxerunt quae finitimi silvis aut agris erant. Ad exitum decennii 193, Sartini existimatus est multi in Bononia et in regione vicina et in crebris exhibitionibus invitatus est.

Post bellum, Sartini paucis exhibitionibus adfuit, quod videbatur Sartini non diligere se exhibere sicut antea.

Sicut suus amicus pictor, cui Sartini amicus mansit, hoc est Flavus Bertelli, qui mortus est in nosocomio Arimini, etiam Sartini moritur in nosocomio Badiani, die 7 Maio 1954. " Creditur Sartini opera fuisse centum" ita scripsit tabellio qui refertulit Sartini vitam, cum via dedicata est Antonino Sartini in 1959.

Amicitia cum Baldi Alfredo

[recensere | fontem recensere]

Duo circuli erant qui pleraeque tabularum pictarum Antonini Sartini post mortem eiusdem pictoris possidebant: a) propingui pictoris eiusdem et b) amicus Alfredus Baldi qui laborabat cum Sartini et eius tabulas pictas emit, cum pictor etiam vivebat. Aliae tabulae pictae a pinacothecis et aliis viris emptae sunt qui Sartini tabulis pictis delectabantur. Tabulae pictae, quae Baldi collectioni erant, possunt agnosci quod hae tabulae pictae habent verba dicentia "Proprietà Baldi" (Baldi Proprietas).

Amicitia cum suo collega et amico Alfredo Baldi fuit semper fraterna et assidua usque ad finem vitae Antonini Sartini. Multae litterae probant hoc, litterae quae scriptae sunt a Sartini et missae ad suum amicum Baldi. Eodem tempore, Baldi amabat opera Sartini et Baldi emit tabulas pictas Sartini semper libenter. Sartini dedit dono nuptiale duas tabulas pictas suo amico Baldi, tabulae quae effinxerunt Baldi et eius mulierem.[4]

Genus pingendi

[recensere | fontem recensere]
Donna in riva al fiume (Mulier apud litus fluminis ) (privata collectio).

Antoninus Sartini sua pictura loca naturalia aut agrestia semper serena, solitaria effixit, sine usu colorum nimis alacrium. Eius tabulae pictae saepe loca vespero effingunt. Loca, quae in Sartini tabulis pictis effinguntur, apud finem oppidorum sunt, imprimis ubi extimae casae finitimae silvis, rivis et agris sunt. Sartini conatus est exprimere sua manu et peniculo rerum locorumque serenitatem. Sartini genus pingendi simile generis macchiaiolis est. Sartini pinxit non modo tabulas pictas quae effinxerunt loca, sed et viros.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Italo Cinti. "Alla Galleria d’Arte", "Il Comune di Bologna", VIII, n.,? Bononiae, Februario 1931.
  • Armando Pelliccioni. "Alla Galleria d’Arte", "il Pavaglione", Bononiae, 17 Ianuario 1931.
  • Nino Padano. "Pittori bolognesi", "Corriere Padano", Ferrariae, 18 Februario 1931
  • Nino Padano. "Mostre bolognesi", "Le arti plastiche", IX, Mediolano, 1 Februario 1931
  • Amleto Montevecchi. "Antonino Sartini", 1931
  • Amleto Montevecchi. "Arte", "Vita Nova", XI, Bononiae, Novembri 1932.
  • Amleto Montevecchi. "La Mostra degli Amici dell’Arte", "Il Comune di Bologna", XI, Novembri 1932.
  • Rezio Buscaroli. "Al Circolo della Stampa: Cronache d’arte". "Il Resto del Carlino" 5 (Octrobri 1932).
  • Rezio Buscaroli. "Mostra degli 'Amatori e Cultori". "Il Resto del Carlino", 1 Iunio 1933.
  • Diska. "Antonio Sartini", "Il Telegrafo", Liburno, 21 Septembri 1933.
  • Diska. "Mostra d’Arte nel Palazzo Comunale", "Il Comune di Bologna", XI, Bononiae, Iunio 1933.
  • Italo Cinti. "Antonino Sartini", "Il Comune di Bononia", XI, Bononiae, Iulio 1933.
  • Italo Cinti. "Quattro pittori", "il Resto del Carlino", Bononiae, 22 Martio 1934.
  • Italo Cinti. "Mostra Busani, Nardi, Sartini, Secchi", "Il Comune di Bologna", XII, Bononiae, Martio 1934.
  • Rezio Buscaroli. "Il paesaggio nella forma pittorica attuale", "il Resto del Carlino", Bononiae, 15 Maio 1934.
  • Italo Cinti (?). "Mostra di pittura al "Circolo Artistico", "il Resto del Carlino", Bononiae, 22 Maio 1935.
  • Italo Cinti (?). "II° mostra al Circolo Artistico", "Il Comune di Bononia", XIII, Bononiae, Iunio 1937
  • Rezio Buscaroli. "La mostra di pittura al Circolo Artistico", "il Resto del Carlino", Bononiae, 12 Ianuario 1937.
  • Rezio Buscaroli. "La mostra di pittura al Circolo Artistico", “il Resto del Carlino", Bononiae, 15 Iunio 1937.
  • Corrado Corazza. "Mostra collettiva al Circolo Bologna", "L’Avvenire d’Italia", Bononiae, 17 Iunio 1937.
  • Corrado Corazza. "Mostra di pittura al Circolo artistico Bologna", "L’Avvenire d’Italia", Bononiae, 9 Aprili 1939.
  • Corrado Corazza. "Guida della IX Mostra interprovinciale d’arte", "il Resto del Carlino", Bononiae, 9 Octrobri 1942.
  • Enrico M. Fusco. "Antonino Sartini", "Il Nuovo Monitore" II, n.9 Bononiae, 21 Maio 1949.
  • Umberto Beseghi. "Introduzione critica al catalogo della Mostra postuma del pittore Antonino Sartini", Bononiae, "Circolo Artistico", 14-28 Octrobri 1956.
  • Luber (Luciano Bertacchini). "Postuma di Antonino Sartini", "L’Avvenire d’Italia", Bononiae, 20 Octrobri 1956.
  • Marcello Azzolini. "Antonio Sartini al Circolo Artistico", "l’Unità", Bononiae, 24 Octrobri 1956.
  • G. Guicciardi. "Introduzione critica al catalogo della Mostra postuma del pittore Antonino Sartini 1889 – 1954", Bononiae, "Galleria Caldarese", 1, 15 Ianuario 1970.
  • G. Guicciardi. "L’umiltà genuina di Sartini", "Il Giornale d’Italia", Bononiae, 17-18 Ianuario 1970.
  • G. Guicciardi. "La mostra del pittore Sartini", "Cose", 24 Maio 1970.
  • "Catalogo della Mostra postuma del pittore Antonino Sartini 1889 – 1954 a Crespellano, Palazzo municipale", Editor: "arti grafiche Minarelli", Bononiae, 1970.
  • Franco Solmi. "Artisti Bolognesi fra ‘800 e ‘900. Una raccolta bolognese". Bononiae, Edizione Due Torri, 1985 (con scheda biografica a cura di Marilena Pasquali).
  • Marilena Pasquali. "Il circolo Artistico di Bologna 1888-1988", Bononiae, Editor: Grafis 1988.
  • Luigi Calanca. "Il centenario della nascita del pittore Antonino Sartini: la mostra, introduzione critica la catalogo della mostra. Omaggio a Antonino Sartini”, Bononiae, Galleria Sant’Isaia, 21 Octrobri – 9 Novembri 1989.
  • "Sant’Isaia/Sartini, Paesaggi e racconti di vita contadina", “il Resto del Carlino”, Bononiae, 28 Octrobri 1989.
  • "Gli artisti crespellanesi fra '800 e '900", Editor: Delta grafiche; Crespeliani 1995
  • Marilena Pasquali. "Antonino Sartini, perdersi nella pittura, introduzione critica al catalogo della mostra antologica", Crespeliani, Palazzo Stella, 5-30 Iunio 2003
  • Marilena Pasquali. "Antonino Sartini – Opere 1925/1946", Editor: TIPART INDUSTRIE GRAFICHE srl,? Vineolae 2003
  • Rubini S. "Antonio Sartini 1889-1954. Opere inedite". Ed. illustrata, Editor: ETA (Vignola) 2013.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Antoninum Sartini spectant.