Ars gratia artis
Ars gratia artis (saepius Francogallice l'art pour l'art) est sententia emersa in initio vicesimi saeculi. Ea dicit finem artis non sumendum esse ex mundo extraneo sed ex ipsa arte. Ars non utilis vel moralis vel praeceptiva sed autotelica (ab Graeca lingua : αυτοτελές / autotelés : "qui perfecit se ipsem") est.
Historia
[recensere | fontem recensere]Theophilus Gautier primum hanc notionem affirmavit. Nam sententia emersit in praefatione libri Mademoiselle de Maupin in MDCCCXXXV.
"Quia musica ? Quia pingere ? Quis, insanus, Mozartem quam M. Carrelem, Michelum-Angelum quam inventorem albae moutardae malit ? Nam quod est jucundum vere est non utile est. [...] Malo vas Chinae quam aliqua vasa qua utor ..."
(« À quoi bon la musique ? à quoi bon la peinture ? Qui aurait la folie de préférer Mozart à M. Carrel, et Michel-Ange à l’inventeur de la moutarde blanche ? Il n’y a de vraiment beau que ce qui ne peut servir à rien ; tout ce qui est utile est laid. […] Je préfère à certain vase qui me sert un vase chinois ... »)
Theophilius Gautier primum affirmavit sed cogitatio ante exstiti. Et poetae, sicut Stephanus George, Carolus Baudelaire et Stephanus Mallarmé hac notione inspirati sunt.
Diversum
[recensere | fontem recensere]At scriptores sicut Georgius Sand et Walter Benjamin huic opinioni restiterunt.
Dictum Latine versum est etiam sententia societatis pellicularum " Metro-Goldwyn-Mayer".
In Latinitate classica gratia est praepositio postpositiva, et solum ars artis gratia dici potest.
Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- ""art%20for%20art%27s%20sake"#1 Art for art's sake" in Dictionary of the History of Ideas
![]() |