Belidius Athaulphi
Belidius Athaulphi[1] (in lingua Castellana antiqua Vellido Dolfos; vixit saeculo XI) fuit quidam eques Medii Aevi Hispanici, heros Legionensibus sed proditor Castellanis, qui notus est in carmina epica ob interfectionem regis Sanctii II Castellae.
De occidio regis
[recensere | fontem recensere]Simul Sanctius III, filius Ferdinandus I regnum inter filios divisit. Filius senior Sanctius (qui Castellam haereditavit) bellum damnavit in fratres qui regnabant Legionem, Gallaeciam et in sororem Urracam quae regnabat urbem Ocellodurum.
Hic Sanctius sororem obsedit mense Iulio 1072. Belidius Athaulphi nocte in castra Castellanorum exivit et rege Sanctio mendaciter narravit de portella singula in moeniis Ocelloduri, per quam Castellani in urben intrare potuissent. Tunc, cum rege circiter moenia aderat, Belidius Sanctium trasfixit cum pilo.
De narrationibus
[recensere | fontem recensere]Res gesta Belidii narrata est in carminibus multis. Sed carmen clarum quod narrat interfectionem regalem est ista, in qua eques Didacus Ordonnii admonuit Sanctio rege de periculis a Belidio Athaulphi ferentis, sed rex Didacum neglexit. Tunc Belidius Sanctium occidit, et redivit in Ocellodurum, ubi Dominae Urracae vindicavit praemium quia obsidium Castellanorum is finuit.
¡Rey don Sancho, rey don Sancho!, no digas que no te aviso, |
"Domine rex Sancti! domine rex Sancti! noli dicere tibi me non monisse: |
In versionibus aliis, Rodericus Didaci ipse consecatus est Belidium Athaulphi.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Roderici Ximenii historia De Rebus Hispaniae sive Historia Gothica VI.XVII.