Cultura Chavín
Cultura Chavín fuit cultura praeinca in septentrionalibus mediisque regionibus Andinis, inter annos 900 et 500 a.C.n.[1][2] Nominatus est secundum amplissimum locum archaeologicum Chavín de Huántar. Chavín populus conlocatus est in Valle Mosnensi (Hispanice: Valle de Mosna), ubi fluvii Mosna et Huachecsa confundunt; haec regio 3150 metra supra planum maritimum alta est et regiones Quechuam, Jalcam Punamque includit.[3] Opera archaeologi Iulii Caesaris Tello Cultum Chavín civilizationem genetricem cultuum Andinorum omnium visum esse fecerunt.
Res Religiosa
[recensere | fontem recensere]De Sacerdotibus
[recensere | fontem recensere]Societas Chavín fuit theocratica, a sacerdotibus recta. Dei principales fuerunt Onca et Puma, sed Lama quoque divina habebatur.
Sacerdotes Chavín cactacea alucinogena? San Pedro appellata ritibus religiosis usi sunt: eadem sacerdotes hallucinari faciebat et sic propiores ad deos esse. Hoc medicamentum pupillas eorum dilatabant, sacerdotibus in obscurissimo templo intrare sinendo. In templo monolithus deum effingens erat, a sacerdotibus solis visus in ritibus ad decernendum de rebus civitatis.
Facultas in obscuritate maxima videndi potestatem sacerdotum increbrescere sinebat, gentis consternans. Ei parvo flumine detorto ad cuniculum foraminibus plenum usi sunt vice cannae? maximae ad aritudinem augurandam. Hoc possibile erat soli declinationis gratia, quae omni foramini altitudinem dissimilem esse faciebat: cum flumen minor fiebat, sonus in cuniculo augescebat, sacerdotibus sinendo quandum aritudines fierent.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Richard L. BURGER, "Chavín de Huántar and its Sphere of Influence," in Handbook of South American Archeology, ed. A. H. Silverman et W. Isbell, Springer correctus (Urbs Novum Eboracum, 2008): 681–706.
- ↑ Richard L. BURGER et Nikolaas J. VAN DER MERWE, "Maize and the Origin of Highland Chavín Civilization: An Isotopic Perspective," American Anthropologist (1990), 92(1):85–95.
- ↑ Burger, Chavin and the Origins of Andean Civilization (1992).
In America Septentrionali: Tumulorum aedificatores (Adena – Hopewell – Mississippiensis) – Anasazi – Coles Creek – Castrum Antiquum – Fremont – Hohokam – Mogollon – Patayan – Cultus Plano – Plaquemine – Locus archaeologicus: Paupertatis Punctum
Chronologia cultuum praecolombianorum in America Septentrionali
In Mesoamerica: Capacha – Chichimeca – Postolmecus – Huaxtecus – Mixtecus – Olmecus – Pipil – Cultus Sepulcrorum Faucis & Teuchitlan – Tarascana – Tlatilco – Toltecus – Totonac – Veracrux – Zapotecus — Loci archaeologici: Cholula – Izapa – Teotihuacán – Xochipala
Chronologia cultuum praecolombianorum Mesoamericanorum
In America Meridionali: Cañaris – Chachapoias – Chancay – Chavín – Chimú – Cultus Hydraulicus Tumulorum – Las Vegas – Lima – Mapuche – Moche – Mollo – Chibcha (Muisca) – Nariño – Nazca – Caral – Quimbaya – Shuar – Sican – Taíno – Tairona – Tiahuanacu – Valdivia – Wari — Loci archaeologici: El Abra – Sanctus Agustinus – Tierradentro – Caral — Chavín de Huántar
Chronologia cultuum praecolombianorum in America Meridionali
Imperium Aztecorum: Lingua Navatlaca — Scriptura Azteca — Religio Azteca — Mythologia Azteca — Calendarium Aztecum — Societas Azteca — Chinampae — Occupatio Hispana in Imperium Aztecorum (Ferdinandus Cortesius)
Humanus cultus Maiensis: Linguae Maiae — Scriptura Maiensis — Religio Maiensis — Mythologia Maiensis — Calendarium Maiensis — Societas Maiensis — Architectura Maiensis — Occupatio Hispana in Iucataniam (Franciscus de Montejo) — Occupatio Hispana in Guatimaliam (Petrus de Alvarado)
Imperium Incarum: Linguae Quechuae — Quipu — Religio Inca — Mythologia Inca — Calendarium Inca — Societas Inca — Architectura Inca (Systema viarum — Agricultura Inca) — Occupatio Hispana in Imperium Incarum (Franciscus Pizarro)