Concerto delle donne

Pagina secunda carminis O dolcezz'amarissime d'amore, seriem cursuum inter tres partes supranorum cum succentu continet. Musica in tribus clavibus supranis (contra claves triplas) scribitur et notas tricensimas secundas vehementius dicit.

Scudi^? aurei sodalibus concerto delle donne repraesentati sunt. Tales nummi, pro curia Hestensi signati, erant communes in Dicione Pontificia.

Quintus Liber Madrigalium pro quinque vocibus a Luzzasco Luzzaschi compositus (Ferrariae, 1595), impressioni Victorii Baldini et praesidio Alphonsi II Hestensis gratias agit.

Concerto delle donne (Italiane; nostra lingua 'consors feminarum' vel fortasse 'symphonia dominarum') fuit grex cantricum professionalium quae in curia Ferrariae Renascentia exeunte perfunctae sunt, sollertiá technicá et artisticá celebres. Consors ab Alphonso II, Duce Ferrariae, anno 1580 conditus est, et donec curia dissoluta est, anno 1597, duravit. Iacobus Vincenti, qui libros musicos edendos curavit, mulieres virtuose giovani (virtuosae iuvenes) laudavit, opiniones diaristarum et commentatorum illius temporis confirmans.

Origines consortis erant in grege purpuratorum gravissimorum qui pro se intra musicam secretam ducis annis fere 1570/1580 haud sollemni more perfungebantur. Consors tum factus est grex professionalium musicorum feminorum, concerto delle donne, qui concentus pro personis interioris curiae circuli hospitibusque magni momenti praebuerunt. Eorum modus usitatus, qui concentum floridum et ornamentatissimum vehementius dixit, Ferrariam gloriá adfecit, compositoresque illius temporis penitus movit.

Concerto delle donne statum mulierum in musica professionali incitavit, et locum curiae Hestensis ut situs musicus continuavit. Consors conditus in profana musica Italica saeculo sexto decimi exeunte fuit gravissima res, musicaeque res mutatae in curia institutae magnam partem in evolutione madrigalis et deinde secunda practica egerunt.

Barbara Strozzi fuit una ex ultimis huius modi compositoribus et perfunctoribus, qui ante medium saeculum septimum decimum antiquum iam habebatur.

Bibliographia

• Ex Grove Music Online, ed. L. Macy (situs venalis)
  • Bianconi, Lorenzo. "Carlo Gesualdo."
  • Carter, Tim. "Caccini(1) Giulio Romolo Caccini 1. Life."
  • Chew, Geoffrey. "Claudio Monteverdi 7. Early Works."
  • Fenlon, Iain. "Ippolito Fiorini."
  • Fenlon, Iain. "Lodovico Agostini."
  • Harris, Ellen T. "Virtuosa."
  • Hitchcock, H. Wiley. "Caccini(2) Francesca Caccini."
  • Newcomb, Anthony. "Tarquinia Molza."
  • Tick, Judith. "Women in music, §II: Western classical traditions in Europe & the USA 3. 1500–1800."
  • Whenham, John "Orfeo (i)." (Grove Opera).
• Clapton, Nicholas. 2006. Machines made for singing. Programma. Handel House Museum.
• Haskell, Francis. 1980. Patrons and Painters: A study in the relations between Italian Art and Society in the Age of the Baroque. Portu Novo et Londinii: Yale University Press. ISBN 0-300-02540-8.
• Knighton, Tess, et David Fallows. 1998. Companion to Medieval and Renaissance music. Berkeleiae: University of California Press. ISBN 0-520-21081-6.
• LaMay, Thomasin. 2002. Madalena Casulana: My body knows unheard of songs. In Gender, Sexuality, and Early Music, ed. Todd Borgerding, 41–72. ISBN 0-8153-3394-3.
• Newcomb, Anthony. 1980. The Madrigal at Ferrara, 1579–1597. Princetoniae: Princeton University Press. ISBN 0-691-09125-0.
• Newcomb, Anthony. 1986. Courtesans, Muses, or Musicians: Professional women musicians in sixteenth-century Italy. In Women Making Music: The Western Musical Tradition, 1150–1950, ed. J. Bowers et J. Tick, 90–115. Urbanae Illinoesiae. ISBN 0-252-01470-7.
• Pendle, Karin. 2001. Women and Music: A History. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 0-253-21422-X.
• Sherr, Richard (Spring 1980). "Gugliemo Gonzaga and the Castrati" (Journal). Renaissance Quarterly (Renaissance Society of America) 33 (1): pp. 33–56 
• Springfels, Mary. "Newberry Consort Repertoire - Daughters of the Muse". Newberry Library 

Nexus externi

• Situs Laurie Stras, apud www.soton.ac.uk