Coniunctio genetica (linguistica)
Coniunctio genetica in linguistica historica est metaphora quae coniunctiones describit inter linguas quae sodales unius familiae linguarum sunt.[1] Linguae quibus inter se sunt vincula genetica ad eundem gregem linguisticum pertinent, qui familia appellatur. Quae vincula per comparativam explicationis linguisticae rationem adhibendam reperiuntur.
Familiae linguarum per geneticam linguarum arborem usitate repraesentantur. Exemplar arboreum aliquando dendrogramma vel phylogenia appellatur. Arbor familiaris coniunctiones linguarum intra familiam monstrat sic ut arbor familiaris unius hominis coniunctiones cum suis cognatis monstrat.
Exemplar undarum, alternata exemplaris arborei condicio proposita,[2] isoglossis ad varietates linguarum digerendas utitur; qui autem greges, dissimiles exemplaris arboreum, convenire possunt.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Edzard, Lutz. 1998. Polygenesis, Convergence, and Entropy: An Alternative Model of Linguistic Evolution Applied to Semitic Linguistics. Wiesbaden: Harrassowitz.
- François, Alexandre. 2014. Trees, Waves and Linkages: Models of Language Diversification. In The Routledge Handbook of Historical Linguistics, ed. Claire Bowern et Bethwyn Evans, 161–189. Novi Eboraci: Routledge. ISBN 978-0-41552-789-7.
- Lewis, M. Paul, Gary F. Simons, et Charles D. Fennig, eds. 2013. Ethnologue: Languages of the World. Ed. 17a. Dallasiae Texiae: SIL International.
- Nichols, Johanna. 2012. Monogenesis or Polygenesis: A Single Ancestral Language for All Humanity? In The Oxford Handbook of Language Evolution, ed. Maggie Tallerman et Kathleen Rita Gibson, 558–72. Oxoniae: Oxford University Press.
- Ruhlen, Merritt. 1994. On the Origin of Languages: Studies in Linguistic Taxonomy. Stanfordiae: Stanford University Press.
- Zuckermann, Ghil'ad. 2009. Hybridity versus Revivability: Multiple Causation, Forms and Patterns. Journal of Language Contact: Varia 2:40–67. [1]