Defensor pacis
Defensor Pacis est magnum opus Marsilii Patavini, anno 1324 perfectum. Quo confecto, Marsilius ex anno 1326 inimicus ecclesiae designatus auctore Ioanne XXII vexatus est, adeo ut fuga in Bavariam salutem petivit, ubi a Ludovico Bavarico dicto gratus receptus est. Hoc in itinere a Ioannes Ganduno qui verisimiliter ei in opere conscribendo subvenit comitatus esse videtur.
Synopsis
[recensere | fontem recensere]Hoc volumine Marsilius abolutionem potestatis ecclesiastiae cuius iniuriam nimiamque licentiam et ipse expertus sit in re publica habenda pro pace propagavit. His rebus studeno post excessum Graecorum philosophorum sicut Aristotelicium aevi inter primos qui media aetate rem publicam libere ac pariter constituendam censeant existimari potest. Tamen quem descripsit modus instituendae rei publicae hodierna constitutione valde dissimile fuisse constat.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Editiones et versiones
- Richard Scholz (ed.): Marsilius Patavinus, Defensor pacis (Monumenta Germaniae Historica. Fontes Iuris Germanici Antiqui in usum Scholarum, separatim editi). Hannoverae 1932/33;
- Marsilius von Padua. Der Verteidiger des Friedens (Defensor Pacis Germanice translatum). Walter Kunzmann, bearbeitet und eingeleitet von Horst Kusch. 2 vol., Darmstadii 1958.