Fama

Fama generatim est idem ac rumor, id est quidquid de aliquo divulgatur, sive in bonum, sive in malum. Fama tamen et rumor differunt: rumor enim est res "sine teste, sine indice," ut ait pseudo-Quintilianus,^[1] vel "sine capite, sine auctore," ut Cicero;^[2] at fama est communis et consentiens opinio. Hinc Quintilianus: "Famam atque rumores pars altera consensum civitatis et velut publicum testimonium vocat, altera sermonem sine ullo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas."^[3]

In fabulis

In fabulis Fama est Terrae filia, Coei et Enceladi soror, in Gigantum ultionem a matre edita: nam "per ipsam [deorum] crimina vulgata sunt," ut ait Servius^[4] ad quartum librum Aeneidos, ubi Vergilius eam describit "pedibus celerem et pernicibus alis, / monstrum horrendum, ingens, cui quot sunt corpore plumae, / tot uigiles oculi subter (mirabile dictu), / tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit auris."^[5]

Notae

Nexus interni

408 Fama

Nexus externi

Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis , s.v. "fama."

[1] Declamationes maiores 18.6.

[2] Epistulae ad familiares 12.10.2.

[3] Institutio oratoria 5.3.1.

[4] In Vergilii Aeneidos libros 4.179.

[5] Aeneis 4.181.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]