Gaius Fulvius Flaccus
Gaius Fulvius Flaccus (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus post annum 134 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
Gens
[recensere | fontem recensere]Pater eius verisimile Quintus Fulvius Cn.f. Flaccus, consul suffectus anni 180 a.C.n., frater Servius Fulvius Flaccus, consul anni 135 a.C.n. fuit.
Cursus honorum
[recensere | fontem recensere]Flaccus anno 134 a.C.n. una cum Publio Cornelio Scipione Aemiliano Africano consul erat. Ei bellum contra servos seditiosos Siciliae traditum est[1].
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Fridericus Münzer: Fulvius 53). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VII,1, Stuttgart 1910, Sp. 238.
- Carolus-Ludovicus Elvers, "[I 6] F. Flaccus, C." in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 703.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Titus Livius, Periochae LVI; Iulius Obsequens, Liber de prodigiis 27; Orosius, Historia adversus paganos V 9,6
| Antecessores: Quintus Calpurnius Piso et Servius Fulvius Flaccus |
Consul 134 a.C.n. cum Publio Cornelio Scipione Aemiliano Africano II |
Successores: Lucius Calpurnius Piso Frugi et Publius Mucius Scaevola |