Lingua Chattisgarhi
Appearance
Lingua Chattisgarhi छत्तिसगढ़ी seu छत्तीसगढ़ी | |
---|---|
Taxinomia | Lingua Neoindica e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae |
Locutores | 17 500 000[1] |
Sigla | 1 —, 2 inc, 3 hne |
Status publicus | |
Officialis | Chhattisgarh Indiae |
Privata | |
Litterae | Traditio Chattisgarhi |
Scriptura | Scriptura Devanagari |
Procuratio | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictaeLinguae Indicae praecipuae |
Lingua Chattisgarhi (Chattisagaṛhī seu Chattīsagaṛhī) ad Linguas Indicas e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae pertinet; interdum inter dialectos meridiorientales Hindi includitur. In India adhibetur, praecipue in civitate Chhattisgarh (anno 2000 instituta) ubi inter linguas officiales admittitur, etiamque in Madhya Pradesh, Bihar, Orissa. Dialecti huius linguae Surgujia, Sadri Korwa, Baigani (Baiga, Bega, Bhumia, Gowro), Binjhwari, Kalanga, Bhulia, Chhattisgarhi Proper, Kavardi, Khairagarhi recognoscuntur. Paucae exstant litterae in lingua Chattisgarhi scriptae, sed cantilenae et carmina multa e traditionibus popularibus audiuntur.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Ethnologue ("anno 2002")
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- De hac lingua apud Ethnologue
- Situs locutorum[nexus deficit] apud Linguist List
- Situs discipulorum huius linguae
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- चंद्रकुमार चंद्रकार [Candrakumār Candrakār], छत्तीसगढ़ी शब्दकोश । छत्तीसगढ़ी से हिंदी. Durga: Sri Prakasan, 2002
- चंद्रकुमार चंद्रकार [Candrakumār Candrakār], मानक छत्तीसगढ़ी व्याकरण. Raypur: Sataksi Prakashan, 2006
- J. B. Flueckiger, "Bhojali: Song, Goddess, Friend. A Chhattisgarhi Women's Oral Tradition" in Asian Folklore Studies vol. 42, no. 1 (1983) pp. 27-43