Lingua Sindhuica
Appearance
Lingua Sindhuica | ||
---|---|---|
Taxinomia: | ||
Locutores: | 21 000 000 | |
Sigla: | 1 sd, 2 snd, 3 snd | |
Status publicus | ||
Officialis | Pakistania | |
Privata | India, alibi | |
Litterae: | Litterae Sindhuicae | |
Scriptura: | Abecedarium Arabicum | |
Procuratio: | Sindhi Language Authority | |
Lingua Sindhuica[1] (Sindhī) ad Linguas Indicas e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae pertinet. In Pakistania et India adhibetur.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Christianus Lassen, Institutiones linguae Pracriticae (Bonnae, 1837) (Textus apud Google Books) app. p. 20
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- De hac lingua apud Ethnologue
- Situs locutorum[nexus deficit] apud Linguist List
- Bibliographia huius linguae
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |