Manius Aquillius

Manius Aquillius Florus (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus post annum 125 a.C.n. Pergami) vir publicus Romanus fuit.

Gens

Filius Manius Aquillius anno 101 a.C.n. consulatum gessit.

Anno 132 a.C.n. praetor electus est, anno 129 una cum Gaio Sempronio Tuditano consul erat et victor bellum contra Aristonicum filium nothum Eumenis II regis Pergami finivit. Aristonicus testamentum Attali III regis non probaverat, qui anno 133 a.C.n. Pergamum populo Romano tradiderat. Bello finito collegio decemvirali praesidebat qui constitutionem provincialem Asiae dederunt^[1] et proconsul in nova provincia ad usque annum 126 mansit. Anno 125 vel 124 a.C.n. de repetundis accusatus tandem absolutus est^[2].

Carolus-Ludovicus Elvers, "[I 3] A., M'." in Der Neue Pauly vol. 1 (Stutgardiae: Metzler, 1996. ISBN 3-476-01471-1) col. 936.

Antecessores: Lucius Cornelius Lentulus et Marcus Perperna	Consul 129 a.C.n. cum Gaio Sempronio Tuditano	Successores: Titus Annius Rufus et Gnaeus Octavius