Jump to content

Mazovia

E Vicipaedia
Tabula geographica Regni Poloniae et Magni Ducatus Lithuaniae ineunte saeculo quinto decimo: fines Poloniae linea rubra monstrantur, Polonia sensu stricto rubro colore, Mazovia et alia feuda carneo.

Mazovia[1][2], sive Masovia[3] (Polonice Mazowsze), est regio historica(en) in Polonia media sita.

Nomina tum tribus Mazoviensium quum regionis Mazoviae prima vice ineunte saeculo duodecimo perscripta sunt. In Chronicis Nestoris, ante annum 1113 lingua Slavica Ecclesiastica conscriptis, nomen tribus Мазовшане invenitur.[4] In Chronicis Polonicis, inter annos 1112 et 1116 scriptis, nomen Mazoviae multoties invenitur.[5] De origine toponymi huius non constat.[6][7]

Historia et fines Mazoviae

[recensere | fontem recensere]

Mazovia est terra tribuum Slavicarum occidentalium,[8] quae etiamsi medio saeculo decimo a Polonis capta, anno 1138, Regno Poloniae post mortem Boleslai III inter filios eius diviso, tamquam ducatus sui iuris iterum exstitit. Deinde regis Poloniae subiecta est, sed a Polonia proprie dicta distincta censebatur, a ducibus suis gubernata. Anno 1526, ultimo duce mortuo, Mazovia, antea feudum, in regnum Poloniae redintegrata est, leges tamen proprias usque ad finem saeculi duodevicesimi retinens.[1]

Tabula geographica Poloniae limites palatinatuum hodiernorum exhibens (lineis viridibus) necnon trium palatinatuum veterum regionem historicam Mazoviae formantium (lineis rubris fortiorique colore)

Hodie una e divisionibus administrativis Poloniae palatinatus Mazovicus (województwo mazowieckie) appellatur, sed haud omnes fines eius concordant cum limitibus Mazoviae antiquae, e tribus palatinatibus olim consistente, Mazoviensi nempe proprie dicto, Plocensi et Ravensi.[3]

Limes Mazoviae septentrionalis a Medio Aevo usque ad nostra tempora in eodem loco permansit, ubi primo Slavos a Prussis dividebat, deinde Poloniam a Borussia orientali, postremo palatinatum Mazovicum a palatinatu Warmiae et Masuriae. Limes autem meridionalis Mazoviae in Pilcia[9] flumine constitutus est, nunc autem limes palatinatus Mazovici multo magis meridiem versus locatur. Limes occidentalis et orientalis saepius mutabantur: Terra Dobrinensis, olim Mazoviae pars boreo-occidentalis, saeculo decimo quarto seiuncta est; Podlachia vero, regio ad orientalem plagam Mazoviae, multis vicibus a Mazovia ad Lithuaniam et vicissim a Lithuania ad Mazoviam transibat.

Forma agri Mazovici: planities cum pratis, salicibus obsita.

Mazovia est planities sine montibus, immo sine magnis collibus, argillis a glaciariis e Scandinavia venientibus paenultima aetate glaciali allatis cooperta.[10] In hac regione desunt etiam lacus, abundant autem flumina silvaeque, potius vero agri prataque. Flumen maximum Vistula est, in quam Narva cum Bugo[11], Strkwa[12] atque Brura[13] influunt.

Urbes maximae ad ripam Vistulae sitae sunt, Varsovia nempe, caput Poloniae (ab anno 1611 de facto, ab anno 1952 de iure) atque Plocium,[14] caput Mazoviae vetus.

A Mazovia nomina sua acceperunt nonnullae species animalium, exempli gratia Uroleberis? mazoviensis Szczechura, 1965,[15] crustaceum fossile (palaeocaenum) ordinis ostracodorum et Mathilda mazoviensis Kaim, 2004, gastropodum fossile (cretaceum).[16]

  1. 1.0 1.1 Statuta Ducatus Mazoviae: quecunq[ue]: vel more antiquo [...] vel ducum sanctionibus perlata [...] opera [...] Petri Gorinski. Cracoviae: Viëtor.
  2. Danckerts, Cornelis (1713) Regni Poloniae Ducatus Mazoviae et Province Cujaviae Descriptio emendata. Amstelodami.
  3. 3.0 3.1 Cromerus, Martinus (1577) Polonia sive de situ, populis, moribus, magistratibus, et republica regni Polonici libri duo (Coloniae: apud Maternum Cholinum). Lege hic p. 14
  4. Повѣсть времѧньнъıх лѣт, in capite tertio. Lege hic Slavice vel hic Latine.
  5. Maleczyński, Carolus (ed., 1952) Galli Anonymi Cronica sive Gesta Ducum sive Principum Polonorum. (Monumenta Poloniae Historica, nova series, tomus II) Cracoviae: Polska Akademia Umiejętności.
  6. Malec, Maria (1996) Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski. Varsoviae: PWN. ISBN 83-01-13857-2
  7. Truszczyński, Marcus (2012) Kształtowanie się znaczenia nazwy "Mazowsze" na przestrzeni dziejów, ze szczególnym uwzględnieniem XII–XIX wieku. Studia Ełckie, 14: 273–287.
  8. Buko, Andreas (2011) Archeologia Polski wczesnośredniowiecznej. Varsoviae: Trio. ISBN 978-83-7436-215-3
  9. "Pilica" in Elektroniczny słownik hydronimów Polski [Lexicon electronicum hydronymorum Poloniae; Polonice, in interreti]. Nomen Latinum Pilcia in documento anno 1228 perscripto invenitur. Sunt et aliae huius nominis formae.
  10. Różycki, Stephanus Sbigneus (1972) Plejstocen Polski Środkowej na tle przeszłości w górnym trzeciorzędzie. Varsoviae: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  11. Cromerus, op. cit., p. 29.
  12. "Skrwa" in Elektroniczny słownik hydronimów Polski [Lexicon electronicum hydronymorum Poloniae; Polonice, in interreti]. Nomen Latinum Strkwa in documento anno 1248 perscripto invenitur. Sunt et aliae huius nominis formae.
  13. "Bzura" in Elektroniczny słownik hydronimów Polski [Lexicon electronicum hydronymorum Poloniae; Polonice, in interreti]. Nomen Latinum Brura in documento anno 1241 perscripto invenitur. Sunt et aliae huius nominis formae.
  14. Jougan, Aloysius (1992) Słownik kościelny łacińsko-polski: Wedle tekstu kilku słowników a przeważnie Alberta Sleumera. Editio quarta. Varsoviae. ISBN 83-85706-00-3
  15. Szczechura, J. (1965) Cytheracea (Ostracoda) from the uppermost Cretaceous and lowermost Tertiary of Poland. Acta Palaeontologica Polonica 10 (4): 451–564.
  16. Kaim, Andreas (2004) The evolution of conch ontogeny in Mesozoic open sea gastropods. Palaeontologia Polonica, 62: 1–183.