Medea (mythologia)
Medea (-ae, f.; Graece Μήδεια) in mythologia Graeca est filia Aeëtis regis Colchidis, mulier paulisper Iasonis. Circis similis, quae amita sua erat, Medea herbarum magicarum usu pollebat. Sectatrix deae Hecatae erat quam cultu domestico honorabat.[1] De Medea sunt multae fabulae, quarum cacumina infra narrantur.
Medea in Colchide
[recensere | fontem recensere]Cum Argonautae pellem auream petentes Iasone duce ad Colchidem advenerunt, Medea Iunone Venereque machinatis Iasonem amare coepit. Aeëtes, pater Medeae, hospites non amans, labores difficillimos Iasoni adsignavit, quos Iason Medea iuvante efficere potuit. Postea Medea, sperans fore ut uxor Iasonis fiat, sopivit custodem pellis serpentem horridum qui ignem exhalabat, ut Iason pellem caperet. His factis Medea ad Graeciam cum Iasone navigavit.
Medea in Iolco
[recensere | fontem recensere]Cum Iason et Medea ad patriam Iasonis Iolcum advenerint ut Peliam regem necarent, Medea, quae coquendo homines in aeno reiuvenare eos posse videbatur, persuasit filiabus Peliae ut patrem secando necarent. Sed Medea Peliam non reanimavit, quapropter Iason rex Iolci factus est.
Medea in Corintho
[recensere | fontem recensere]Postero tempore Iason et Medea Corinthum venerunt ubi duo filii eis nati sunt. Secundum drama Euripidis Iason tamen Medeam repudiavit et filiam regis Corinthi Glaucem in matrimonium duxit. Medea secreto irata suos filios stolam venenatam ferentes ad Glaucem misit. Illa, cum ignorans stolam indueret, a veneno usta est. Cives Corinthi, qui Medeae iamdudum diffidebant, eam capere conati sunt, sed auxilio Helii Medea Athenas fugit.
Notae
[recensere | fontem recensere]Fontes
[recensere | fontem recensere]- Apollonii Rhodii Argonautica
- Pindari Quartum carmen Pythianum
- Euripidis Medea
- Hesiodus, Theogonia 961-2, 992-1002
- Hosidii Getae: Medea. Text, Translation, and Commentary Ed. Maria Teresa Galli. Vertumnus. Berliner Beiträge zur Klassischen Philologie und zu ihren Nachbargebieten, Vol. 10, Goettingia 2017, ISBN 978-3-8469-0121-2
- Hygini Fabulae 21-27
- Ovidii Metamorphoses 7.1-424
- Pausanias, Descriptio Graeciae 2.3.6-8, 2.3.10-11, 2.12.1, 8.9.1-3
- Senecae Medea
Pelliculae
[recensere | fontem recensere]Plura legere si cupis
[recensere | fontem recensere]- James J. Clauss, Sarah Iles Johnston, edd., Medea: essays on Medea in myth, literature, philosophy, and art. Princetoniae: Princeton University Press, 1997. ISBN 0-691-04377-9 (Paginae selectae apud Google Books)
- Alain Depaulis, Le complexe de Médée : quand une mère prive le père de ses enfants, de Boeck, 2008
- Sabine Eichelmann, Der Mythos Medea : sein Weg durch das kulturelle Gedächtnis zu uns, Marburg, 2010
- Katherine Heavey, The Early Modern Medea: Medea in English Literature, 1558–1688. Londinii: Palgrave Macmillan, 2015. ISBN 9781137466266 (Paaginae selectae apud Google Books)
- Federica Maltese , Le mythe de Médée de Euripide à Pier Paolo Pasolini et Christa Wolf, Gratianopolis, 2013 (dissertatio academica).
- Ruth Morse, The Medieval Medea. Woodbridge Suffolciae: Boydell and Brewer, 1996. ISBN 0-85991-459-3 (Paginae selectae apud Google Books)
- P. Roussel, "Médée et le meurtre de ses enfants", Revue des Études Anciennes, 1920ː 157-171
- Louis Séchan, "La légende de Médée", Revue des Études Grecques, 1927ː 184-188 et 234-310
- Kyveli Vogiatzoglou, "Médée, une lecture de la haine à la lumière de la clinique mère-enfant", Recherches en psychanalyse 2010ː 77-83
- Amy Wygant, Medea, Magic, and Modernity in France: Stages and Histories, 1553–1797. Aldershot: Ashgate, 2007. ISBN 9781409489801 (Paginae selectae apud Google Books)
Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Medeam spectant. |