Pronuntiatus regionales linguae Latinae
![]() |
Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam. |
Appellatio litterarum linguae Latinae aevis mediaevali et humanistico.
Appellatio litterarum Italica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus.
Appellatio litterarum Gallica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus, his exceptis:
- c pronuntiatur k vel s
- ca pronuntiatur ka
- ce, cae et coe pronuntiatur se
- ci pronuntiatur si
- co pronuntiatur ko
- cu pronuntiatur ku
- g pronuntiatur g vel ʒ
- ga pronuntiatur ga
- ge, gae et goe pronuntiatur ʒe
- gi pronuntiatur ʒi
- go pronuntiatur go
- gu pronuntiatur gu
- m pronuntiatur m (attamen in fine verbi n)
- qu pronuntiatur k (in Italia vero pronuntiatur kw)
- qua pronuntiatur ka (in Italia vero pronuntiatur kua)
- que pronuntiatur ke (pronuntiatur kue)
- qui pronuntiatur ki (pronuntiatur kui)
- quo pronuntiatur ko (pronuntiatur kuo)
- quu pronuntiatur ku (pronuntiatur kuu)
- v pronuntiatur v
- x pronuntiatur ks
Appellatio litterarum Catalanica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus, his exceptis:[1]
- c pronuntiatur k vel s
- ca pronuntiatur ka
- ce, cae et coe pronuntiantur se
- ci pronuntiatur si
- co pronuntiatur ko
- cu pronuntiatur ku
- g pronuntiatur g vel ʒ
- ga pronuntiatur ga
- ge, gae et goe pronuntiatur ʒe
- gi pronuntiatur ʒi
- gn pronuntiatur gn
- go pronuntiatur go
- gu pronuntiatur gu
- j vel i quando tanquam consonans adhibetur, pronuntiatur ʒ (e.g. Ihesus = "ʒe zus)
- s pronuntiatur s ad initium vocabuli et iuxta consonantem vel z inter duas vocales (e.g. miserere = mi ze re re)
- sce et sci pronuntiantur se et si
- t pronuntiatur t vel s
- -tia, -tie, -tii, -tio et -tiu pronuntiantur sia, sie, si’i, sio et siu (e.g. gratia = 'gra sia')
Appellatio litterarum Hispanica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus, his exceptis:
- c pronuntiatur k vel θ
- ca pronuntiatur ka
- ce, cae et coe pronuntiantur θe
- ci pronuntiatur θi
- co pronuntiatur ko
- cu pronuntiatur ku
- g pronuntiatur g vel x
- ga pronuntiatur ga
- ge pronuntiatur xe
- gi pronuntiatur xi
- go pronuntiatur go
- gu pronuntiatur gu
- m pronuntiatur m (attamen in fine verbi n)
- qu pronuntiatur kw vel k (in Italia vero pronuntiatur ku)
- qua pronuntiatur kwa (in Italia vero pronuntiatur kua)
- que pronuntiatur ke (pronuntiatur kue)
- qui pronuntiatur ki (pronuntiatur kui)
- quo pronuntiatur ko (pronuntiatur kuo)
- quu pronuntiatur ku (pronuntiatur kuu)
- v pronuntiatur b
- x pronuntiatur ks
- z pronuntiatur θ
Appellatio litterarum Germanica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus, his exceptis:
- ae pronuntiatur ɛ
- oe pronuntiatur ø
- c pronuntiatur k seu ts
- ca pronuntiatur ka
- ce, cae et coe pronuntiantur tse
- ci pronuntiatur tsi
- co pronuntiatur ko
- cu pronuntiatur ku
- g pronuntiatur semper g
- h pronuntiatur h
- qu pronuntiatur kv
- s pronuntiatur s vel z
- z pronuntiatur ts
Appellatio litterarum Russica
[recensere | fontem recensere]Ut Pronunciatio Germanica, his exceptis:
- z pronuntiatur z
Appellatio litterarum Hungarica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesisaticus Italicus, his exceptis.
- ae pronuntiantur similiter ac Hungarice é.
- oe pronuntiantur similiter ac Hungarice é/ø.
- c pronuntiatur k seu ts
- ca, co, cu pronuntiantur ka, ko, ku.
- ce, ci, cy, cae, coe pronuntiantur similiter ac Hungarice ce, ci, ci, cé, cé.
- g pronuntiatur semper g.
- h pronuntiatur h.
- qu pronuntiatur kv.
- s pronuntiatur s vel z.
- z pronuntiatur semper similiter ac Hungarice z, vel dz.
Appellatio litterarum Lituanica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatio Germanica, his exceptis:
- ae pronuntiatur ut ė Lituanicum
- oe pronuntiatur ut ė Lituanicum
- qu pronuntiatur kv (sed nonnulli iuniores pronuntiant kw more Anglico)
- s pronuntiatur s vel, inter vocales posita, praecipue ante syllabam accentum gerentem, ut z
- z pronuntiatur z
Appellatio litterarum Anglica
[recensere | fontem recensere]Nonnulli qui musicae student compositorum Anglicorum aevi Renascentiae (e.g. Gulielmi Byrd, Thomae Tallis) alium suggesserunt pronuntiatum quem eo tempore adhiberi opinantur:
Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus, his exceptis:
- c pronuntiatur k vel s
- ca pronuntiatur ka
- ce, cae et coe pronuntiantur se
- ci pronuntiatur si
- co pronuntiatur ko
- cu pronuntiatur ku
- -cce et -cci pronuntiantur kse et ksi (e.g. ‘’ecce’’ = ‘’”ekse”’’)
- g pronuntiatur g vel ʒ vel ŋ
- ga pronuntiatur ga
- ge, gae et goe pronuntiantur ʒe
- gi pronuntiatur ʒi
- go pronuntiatur go
- gu pronuntiatur gu
- gn pronuntiatur ŋn (e.g. "agnus" = "aŋnus"
- j vel i quando tanquam consonans adhibetur, pronuntiatur dʒ (e.g. Ihesus = "dʒe zus)
- s pronuntiatur s ad initium vocabuli et iuxta consonantem vel z inter duas vocales (e.g. miserere = mi ze re re)
- sce et sci pronuntiantur sse et ssi
- t pronuntiatur t vel s
- -tia, -tie, -tii, -tio et -tiu pronuntiantur sia, sie, si’i, sio et siu (e.g. gratia = 'gra sia')
Appellatio litterarum Polonica
[recensere | fontem recensere]Ut pronuntiatus ecclesiasticus Italicus, his exceptis[2]:
- ae pronuntiatur ɛ
- oe pronuntiatur ɛ
- c pronuntiatur k seu ts
- ca pronuntiatur ka
- ce, cae et coe pronuntiantur tse
- ci pronuntiatur tsi
- co pronuntiatur ko
- cu pronuntiatur ku
- cc ante e, i, y, ae et oe pronuntiatur kts
- sc ante e, i, y, ae et oe pronuntiatur sts
- g pronuntiatur semper g
- h pronuntiatur x
- qu pronuntiatur kv
- ngu pronuntiatur ngv
- s pronuntiatur semper s
- z pronuntiatur semper z
Appellatio litterarum Graeca
[recensere | fontem recensere]Ut Pronuntiatio Germanica, plerumque his exceptis[3][4][5][6]:
- oe pronuntiatur ɛ
- c pronuntiatur semper k
- ch pronuntiatur aut kʰ aut x aut ç
- gu pronuntiatur gv
- sc pronuntiatur semper sk
- gn pronuntiatur semper gn
- h pronuntiatur aut h aut x
- ti pronuntiatur semper ti
- z pronuntiatur aut dz aut ts aut z
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Dols, Nicolau (2004). Antoni M. Alcover. La pronúncia llatina entre catalans: estudis fonològics. Publicacions de l'Abadia de Montserrat. P. 16-19.
- ↑ O. Jurewicz et al.: Język łaciński dla lektoratów szkół wyższych, 1983, Varsovia, PWN
- ↑ http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-17206&tab=01
- ↑ http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-17732&tab=01
- ↑ http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C133/597/3935,17465/
- ↑ http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=
![]() |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |