Publius Mucius Q.f. Scaevola

Publius Mucius Q.f. Scaevola (natus circa annum 220 a.C.n., mortuus post annum 169 a.C.n.) fuit vir publicus ac militaris Romanus.

Gens

Pater eius Quintus Mucius Scaevola anno 215 a.C.n. praetor erat atque Sardiniam administravit. Frater Quintus Mucius Q.f. Scaevola anno 174 a.C.n. consulatum administravit. Filii eius consules erant: Publius Mucius Scaevola anno 133 et Publius Licinius Crassus Dives Mucianus anno 131.

Cursus honorum

Anno 179 a.C.n. praetor urbanus quaestionem de veneficiis intra decem milia passuum a Roma suscepit^[1]. Anno 175 una cum Marco Aemilio Lepido consul electus est. Ambo magistratus contra Ligures certaverunt et de eis triumphaverunt^[2]. Anno 169 candidatus censurae recusatus est. Ut pater Scaevola iuris eruditus fuit^[3].

Bibliographia

Petrus C Nadig, "M. Scaevola, P.[I 4]" in Der Neue Pauly vol. 8 (Stutgardiae: Metzler, 2000. ISBN 3-476-01478-9) col. 425.

Notae

↑ Titus Livius, Ab urbe condita XL 44,6
↑ Titus Livius, op.cit. XLI 19
↑ Marcus Tullius Cicero, Brutus 98

Antecessores: Gnaeus Cornelius Cn.f. Scipio Hispallus et Quintus Petillius Spurinus	Consul 175 a.C.n. cum Marco Aemilio Lepido II	Successores: Spurius Postumius A.f. Albinus Paullulus et Quintus Mucius Q.f. Scaevola

[1] Titus Livius, Ab urbe condita XL 44,6

[2] Titus Livius, op.cit. XLI 19

[3] Marcus Tullius Cicero, Brutus 98

[1]

[2]

[3]