Bellum Actiacum
Bellum Actiacum[1] fuit ultimum Rei Publicae Romanae proelium, quo classis Augusti Caesaris anno 31 a.C.n. ante Actium classem Marci Antonii et Cleopatrae superavit. Jutus? a classi amatoris Cleopatrae, Antonius ipse suas naves ducebat, navesque Augustianae a Marco Vipsanio Agrippa ducebantur. Post hanc victoriam, Augustus potestatem suam solidavit et se ipsum principem creavit, quam ob rem primus imperator Romani Imperii ab historicis habetur.
Proelium
[recensere | fontem recensere]Quadrigenti naves Augusti in Sinu Actii universam classem Antonii et Cleopatrae saepserunt. Desperans cladem, Antonius consilium cepit, ut naves Augusti arietaret. Quintus Dellius, legatusAntonii, sociavit cum Augusto et dedit Augusto illum concilium. Itaque Augustus et Agrippa naves suas ab Antonio transduxerunt. Naves eius tam segnes et milites tam aegri fuerunt, ut fatigati sint citissime. Tum naves Augusti deleverunt naves constitas. Cleopatra, cadendum? navum navium?? Antonii tuita, cum classi suo recessit.
Exitus
[recensere | fontem recensere]Proelio confecto, Marcus Antonius et Cleopatra mortem sibi adsciverunt, Augustus se ipsum principem declaravit, et Imperium Romanum reapse inchoavit.
Notae
[recensere | fontem recensere]Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Actiacam pugnam spectant. |
Vide Bellum Actiacum apud Vicifontem. |
Proscriptiones 43 · Proelium iuxta Philippos commissum 42 · Pax Brundisina 40 · Pax Misenensis 39 · Pax Tarentina 37 · Proelium Actiacum 31 | |