Quintus Dellius
Quintus Dellius (floruit 43–30 a.C.n.) fuit legatus ac fortasse etiam deliciae[1] Marci Antonii triumviri. "Desultor bellorum civilium" a Messalla Corvino appellabatur[2] quia anno 43 a.C.n. a Dolabella ad Cassium, anno 42 a.C.n. a Cassio ad Marcum Antonium, anno 31 a.C.n. paulo ante pugnam Actiacam ab Antonio ad Octavianum transfugerat[3]. Tum pretium gratiae omnia belli consilia Marci Antonii hostibus prodidit.
Litteris quoque operam dabat atque historiam expeditionis adversus Parthos composuit, cui ipse Marcum Antonium secutus anno 36 a.C.n. interfuit, opus hodie deperditum, cuius tamen meminit Plutarchus in Vita Marci Antonii. Epistulae eius lascivae ad Cleopatram quoque in omnium manibus erant[4] ː nam voluptatum Marci Antonii velut procurator fuit[5]. Horatius ei unum e carminibus dicavit[6] ː
ːAequam memento rebus in arduis
ːservare mentem....
ː.........................
ː........... moriture Delli.
Fontes
[recensere | fontem recensere]- Dio Cassius libro quadragesimo nono Historiae Romanae cap. 39 necnon libro L cap. 23
- Flavius Iosephus, libro primo de Bello Iudaico 290
- ̽libro quarto decimo Antiquitatum Iudaicarum 394 necnon libro quinto decimo 25-27
- Plutarchus, Marcus Antonius in Vitis parallelis 25-26 et 59
- Seneca, De clementia, I, 10
- Seneca Maior, Suasoriae I.7
- Strabo, libro undecimo Geographicon 13.3
- Velleius Paterculus, libro secundo Historiae Romanae cap. 84
Si vis plura legere...
[recensere | fontem recensere]- Marie-Claire Ferriès, Les partisans d'Antoine : des orphelins de César aux complices de Cléopâtre. Burdigalae : Ausonius, 2007. ISBN 2-910023-83-4
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Sic Dio Cassius 49.39.
- ↑ Seneca, Suasoriae I.7. Ipse Messala primum a Cassio ad Marcum Antonium, deinde ab Antonio ad Octavianum confugerat.
- ↑ Velleius Paterculus II.84.3
- ↑ Seneca, Suasoriae I.7
- ↑ Plut., Ant. 25. Flavius Iosephus, Ant. Iud. XV.25.
- ↑ Carmina II.3.