Seditio Ionica
Seditio Ionica est rebellio Graecorum Asiae Minoris ac Cypri contra imperium Persicum. Anno 500/499 a.C.n. coepta victoria Persarum anno 494 a.C.n. finita est.
Quid ante seditionem gestum sit
[recensere | fontem recensere]Iones postquam incipiente primo millennio a.C.n. Aegeicum aequor transmigraverunt occidentales oras Asiae Minoris coloniis expleverunt. Cum commercia navibus inter Euxeno ponto usque ad Aegyptum commutarent mox divitiis abundaverunt. Anno quidem 800 se dicto communi consilio iunxerunt.
Cum brevi tempore a rege Lydo Croeso subacti essent 550 v. Chr. paulo post annis 547/546 in potestatem Persarum redacti sunt, qui cum Graecis vectigalia imponerent more quidem suo negotia consuetudinesque eorum intacte conservaverunt. Eo ex tempore Iones etiam satrapem principes eorum deligere consueverunt, qui vectigalia exagerent.
Perses cum Ionibus res sic commendaverant ante annum 500 a.C.n. de ceteris Graecis Athenarumque re publica omnino ignorarent quod eo tempore Babyloniam caput Mesopotamiae, dein Syriam bello opprimabant. Postquam in partibus occidentalibus etiam Scythes aggressi sunt agmen eorum cladibus oppressum quasi dissolutum est.
Quae causa secedendi Ionis fuerit
[recensere | fontem recensere]Herodotus tradidit causam seditionis irritam expeditionem atque coniurationem fuisse cum tyrannus Miletorum Aristagoras Artaphernem qui satrapes Sardis habuit persuasit, ut Naxum insulam invaderet suadentibus profugis, quos populus everterat. Oppugnatione autem frustrata timens iram Persarum a causa eorum secedit seditionemque paravit. Mox effectum est, ut Iones ubique trynnos expellerent itaque patriam in libertatem vindicarent.
Nexus interni
Fontes
[recensere | fontem recensere]- Fons prinicipalis est Herodotus (5,30 ss.).
 |