Silicatum
Saxa silicata[1] sunt mineralium grex maximus; circa 800 saxa silicata nota sunt, et lithosphaerae 90% in silicatis consistunt. In lapidibus fissilibus et gneissis saepe gignuntur.
Compositio et genera
[recensere | fontem recensere]Sensu chemico silicata sunt oxidi silicii (SiO4) sales et esteres. Cetera silicatorum elementa aluminium, ferrum, magnesium, manganum, calcium, natrium, kalium sunt; rarius lithium, borium, beryllium, zirconium, titanium, fluorum etc. inveniuntur.
Mineralia silicata tetrahedris oxygenicis ([SiO4]3), diversis modis coniunctis, constructa sunt, et secundum modum coniunctionis dividuntur.
Silicata anularia, quorum tetrahedra oxygenica anulos formant, sunt, e.g., olivinum, zirconum, titanitum, cyanitum, staurolithum, vesuvianum, orthitum, rhodonitum etc.; gemmae smaragdus, granatum, topazium, beryllus, aquamarina silicata anularia sunt.
Silicatorum catenariorum tetrahedra catenas formant; tales pyroxena sunt. Silicata zonalia zonis sui generis constructa sunt; tales sunt, e.g., iadeitum et actinolithum; silicata foliacea foliis, e.g. micae et caolinites et asbestus chrysotilus et murmanitum. Sunt et alia silicatorum genera.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ E.g., Friderici Hausmann(de) Commentatio de usu experientiarum metallurgicarum.... Gottingae 1838, p. 13, 24; Friderici Pagels De basaltae in argillam transmutatione, Berolini 1858, p. 26 etc.; vel silicates (e.g., Iacobi Klostermann De analysi silicatum, Vindobonae 1844).
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]