Jump to content

Sinus Bengalensis

Nexus recensere
Coordinata: 15°N 88°E / 15°N 88°E / 15; 88
E Vicipaedia
(Redirectum de Sinus Bengalicus)
Tabula geographica Sinus Bengalensis.[1][2]

Sinus Bengalensis,[3][4] olim Gangeticus Sinus,[5] est sinus maritimus in septentrionali orientalique Oceani Indici regione situs, ubi terrae finitimae sunt India in occasum et occidentem septentrionemque, Bangladesia in septentriones, et Birmania Insulaeque Andamanenses et Nicobarenses Indiae in orientem. Eius fines in meridie sunt linea inter Sangaman Kanda, Srilancam, et maxime septentrionalem occidentalemque terram in Sumatra Indonesiae descripta. Quae regio est maximum telluris corpus aquae quod sinus iuste appellatur.

Hoc sinus in India antiqua appellabatur Kalinga Sagar, sed tempore Regiminis Britannici ortum est nomen Sinus Bengalensis, ex Bengala derivatum, regione historica cum Portus Kolkata pro aditu regni coronae in India esset. Cox's Bazar, longissimum orbis terrarum litus maritimum, et Sundarbans,[6] maxima silva manglium et habitatio naturalis Pantherae tigris tigris, animalis civici ambarum Indiae et Bangladesiae,[7] secundum eius litora inveniuntur.

Sinus Bengalensis aream superficialem 2 600 000 chiliometrorum quadratorum comprehendere plerumque aestimatur. Sinus est 2090 chiliometra longus et 1610 chiliometra latus. Eius altitudo media est 2600 metra, sed maxima est 4694 metra. Nonnulla flumina permagna in sinum defluunt: Ganges–Hooghly, Padma, Brahmaputra–Iamuna, Barak–Surma–Meghna, Irrawaddy, Godavari, Mahanadi, Brahmani, Baitarani, Crisna, Caveri. Inter portus magni momenti sunt Chennai, Ennore, Chittagong, Columbum, Kolkata-Haldia, Mongla, Paradip, Portus Blair, Thoothukudi, Visakhapatnam, Dhamra. Inter portus minores sunt Gopalpur, Kakinada, Payra.

Biologia marina: flora et fauna

[recensere | fontem recensere]
Stenella longirostris in Sinu Bengalensi.
Tachypleus gigas in Odisha.
Templum litorale, situs patrimonii totius mundi UNESCO, in litore Sinus Bengalensis aedificatum.

Diversae formae biologicae in Sinu Bengalensi abundant, inter quas scopuli curalii, aestuaria, seminaria piscium pariendorum et alendorum, et manglia. Sinus est unum ex maximis telluris oecosystematibus marinis.

Kerilia jerdonii anguis maritimus in sinu viget. Conus bengalensis est una ex testis maritimis quae secundum litora sinus photographematibus facile capi possunt.[8] Lepidochelys olivacea, testudo maritima in periculum addicta, supervivit, quia nidos in Gahirmatha Marine Wildlife Sanctuary Litoris Gahirmatha Odishae in India facere potest. Variae istiophoridae, Sphyraena, Katsuwonus pelamis, Thunnus albacares, Sousa chinensis, et Balaenoptera edeni insignissima animalia maritima sunt. Bodianus neilli, species labridarum, in turbidis scopulis curalii tenuibusque scopulis litoralibus habitant. Greges odontocetorum saepe videntur, praecipue Tursiopium truncatorum, Stenellarum attenuatarum, et Stenellarum longirostrium. Thunnini et odontoceti plerumque in eisdem aquis habitant. In aquis autem tenuioribus calidioribusque litoralibus, Orcaella brevirostris invenitur.[9][10]

Great Nicobar Biosphere Reserve est refugium multorum animalium, inter quae Crocodylus porosus, Dermochelys coriacea, et Cuora amboinensis kamaroma. Panthera tigris tigris (vulgo regalis tigris Bengalensis saepe appellata), alia species in periculum addicta, in Sundarbans habitat, magna delta aestuarina, quae magnam manglium regionem in Delta Gangetica obtinet.[11][12]

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ "Map of Bay of Benglal – World Seas, Bay of Bengal Map Location – World Atlas" .
  2. ↑ Chowdhury, Sifatul Quader (2012). "Bay of Bengal". In Islam, Sirajul; Jamal, Ahmed A.. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (seconda ed.). Asiatic Society of Bangladesh .
  3. ↑ "Sinus Bengalensis, vel Mare Bengalense": Thomas Dilworth, New and Complete Description of the Terrestrial and Celestial Globes (p. 28 apud Google Books). "Sinus Bengalensis" etiam apud Bernardum Varenium, Geographia generalis ([p. 203 apud Google Books); (p.346 apud Google Books)
  4. ↑ Vb. adiect. etiam "Bengaliensis" (Corticaria bengaliensis, taxinomicum unius ex latridiidis nomen, bene constitutum est, et Hemidactylus bengaliensis est synonymum Hemidactyli flaviviridis, una ex gekkonidis, sed nomen Hemidactylus bengalensis etiam invenitur), rarius "Benghalensis", e.g. Ficu benghalensi (Rosales: Moraceae).
  5. ↑ Ioannes Baptista Bourguignon d'Anville, Orbis Veteribus Notus, tabula geographica (Londinii: Laurie et Whittle, 1794).
  6. ↑ Siddiqui 2012.
  7. ↑ Lytton, E. (1841). The Critical and Miscellaneous Writings of Sir Edward Lytton. Vol. 2. p. 167 .
  8. ↑ Phillip Colla Natural History Photography URL accessus 21 Ianuarii 2007.
  9. ↑ Haider, Mashida R. (5 Ianuarii 2005). "Naturalist". Dhaka .
  10. ↑ CMS: Stenella attenuata, Pantropical spotted dolphin Formula:Webarchive URL accessum 14 Octobris 2020.
  11. ↑ 17 Bay of Bengal URL accessed 21 Ianuarii 2007
  12. ↑ Bodianus neilli (Bay of Bengal Hogfish). . Zipcode Zoo .

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Bissinger, Jared. 2010. "The Maritime Boundary Dispute Between Bangladesh and Myanmar: Motivations, Potential Solutions, and Implications." Asia Policy, Iulio 2010. National Bureau of Asian Research. Editio interretialis.
  • Chattopadhyay, Bhaskar. 1994. An introduction to the maritime history of India: with special reference to the Bay of Bengal. Calcuttae: Punthi Pustak. ISBN 8185094756.
  • Curray, Joseph R., et David G. Moore. 1971. "Growth of the Bengal Deep-Sea Fan and Denudation in the Himalayas." Geological Society of America Bulletin 82 (3): 563–72. Bibcode:1971GSAB...82..563C. doi:10.1130/0016-7606(1971)82[563:GOTBDF]2.0.CO;2.
  • Curray, Joseph R., Frans J. Emmel, et David G. Moore. 2002. "The Bengal Fan: morphology, geometry, stratigraphy, history and processes." Marine and Petroleum Geology 19 (10): 1191–1223. doi:10.1016/S0264-8172(03)00035-7. Elsevier Science Ltd.
  • Siddiqui, Neaz Ahmad. 2012. "Sundarbans, The." In Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh, ed. secunda, ed. Sirajul Islam ee Ahmed A. Jamal. Asiatic Society of Bangladesh. Editio interretialis.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Sinum Bengalensem spectant.
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Sinus_Bengalensis&oldid=3847513"