Jump to content

The Barefoot Contessa (pellicula 1954)

E Vicipaedia
The Barefoot Contessa (1954)
DispositorIosephus Leo Mankiewicz
Primi actoresAva Gardner
Humphredus Bogart
Edmundus O’Brien
Duratio130 minuta
NatioCivitates Foederatae
LinguaAnglica
Italiana
Hispanica

The Barefoot Contessa ('Comitissa nudipes') est pellicula dramatica ab Iosepho L. Mankiewicz anno 1954 disposita.

Edmundus O'Brien praemium Oscar viro datum ob optimi generis partes secundarias accepit.

Harrius Dawes (Bogart), dispositor cinematographicus, cum Kirk Edward (Stevens), negotiatore magnario, quampiam indagans virginem gloriosam, Matriti in quodam diverticulo nocturno invenit Mariam Vargas (Gardner) virginem serenam curisque liberam, cui nudis pedibus spatiari placet, cuique vita domestica inquieta est. Statim Harrius Mariae placet, Kirk autem minime. Harrius ei persuadet, ut ad primam faciendam pelliculam secum in Civitates Foederatas proficiscatur. Beneficio Harrii et auxilio Anscharii Maldon, hominis falsi, qui publicas rationes procurat, tirocinium eius cinematographicum sensum gratiamque populi excitat. Maria una nocte lumen et diva fit. Etiam vita Harrii revigescit. Amicitia iuncti una duas faciunt pelliculas.

In convivio apud Mariam Albertus Bravano, mulierarius locuples Italianus, oculos in Mariam conicit, et illam ad lusoriam suam in Riparia navigaturam invitat. Kirk Albertum a Maria abstinere iubet, sed Maria, hunc fastidiens dominandi conatum, invitationem Alberti accipit. Anscharius quoque, pertaesus pedisequus Kirkii esse, non iam in fide manet.

Maria, quamquam prospere successit, sorte sua contenta non est, invidet enim fortunae, quam Harrius amicus eius cum scriba sua iuvene adsecutus est. Quadam nocte in aleatorio Montis Caroli, Albertus iactura gravissima facta Mariam, quod fortunam sibi depravaverit, publice vituperat. Exinde Comes Vincentius Torlato-Favrini ei alapam ducit et Mariam ex aleatorio deducit.

Maria in domo Vincentii et Eleonorae sororis viduatae remanet, nam se magnam amorem vitae suae invenisse sentit. Itaque caerimonia luxuriosa in matrimonium eunt, et sponsa pro patre ab Harrio ad sponsum deducitur. Comes et soror eius unam habent sollicitudinem, nam sine progenie ultimi gentis Torlato-Favrini sunt. Esse enim periculum, ne exstinguat gens nobilis. Sub noctem nuptialem, comes se confiteri cogit, sese ob laesionem bello adflictam impotentem esse. Num Mariae satis est animam suam sed non corpus suum quam maxime amari.

Paucos post menses, nocte pluviosa, cum Harrius in Italia versatur, Maria infelix ad xenodochii ubi ille sedem habet diaetam pervenit. De impotentia mariti sui narrat, dicitque se rem animum Vincentii sollicitantem expedisse: ex alieno viro graviditatem se adtulisse. Creditque hunc infantem a Vincentio libenter adoptatum iri. Harrius autem Mariae monet, Vincentium nimis superbum esse, qui hanc rationem adprobet, sed Maria aliter sentit. Ea ipsa nocte marito suo de graviditate sua narrare constituit.

Harrius, postquam Maria xenodochium reliquit, Vincentium autocineto Mariam vestigantem animadvertit et suo vehiculo eum sequitur. In servorum regione palatii sui, Vincentius non solum Mariam, antequam de graviditate sua narrare potest, sed etiam amatorem eius pistolio interimit. Advenit Harrius sclopetatione facta. Vincentio nihil de graviditate Mariae dicit. Post funera Vincentius a vigilibus aufertur.

Partium distributio (inperfecta)

[recensere | fontem recensere]
Partes primariae
Partes secundariae

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]