Vetus ius Latinum
![]() |
Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
|
![]() |
Suadetur ut haec pagina et pagina "Ius Latii" uniantur. De quo sententiam tuam, rogamus, profer in pagina disputationis. Es steht der Vorschlag, diese Seite zu vereinen mit Ius Latii. Wir bitten um Ihre Meinung im Diskussionsforum. ![]() |
![]() |
Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam. |
Ius latinum status civilis erat, quod in Roma inter plenam civitatem Romanam et statum peregrinum positum erat, etiam appellatum "civitas latina".
A principio corpus erat potestatum Latinorum in eorum natione.
Fragmenta quae harum tabularum exstant, nos certiores faciunt de comprehensione et investigatione fontium urbis Romae.
IV, 2. "Si filius ter a patre veniit, certe et definite a patria potestate liber est."
Patre familias, in Romana societate, maximam auctoritatem exercebat in tota familia.
Signa:
1) Venumduit: vocabulum "venum dare" in nuntiis adhibetur non solum ut significet "vendere", sed etiam ut significet "facere mercaturam" id est "permutatio cum alterniis utilitatibus pecuniariis".
VIII, 2. Si membrum rupsit, ni cum eo pacit, talio esto.
Talionis ius est principium ultionis pro damno expressum Italice locutione "occhio per occhio dente per dente".
Signa: 1) Rupsit: modus optativus vetustus, congruens cum vocabulo "ruperit"; 2) Ni: nisi 3) Paci: haec forma ex antiquo verbo "paco" (postea "paciscor") oritur, congruens cum vocabulo "paciscitur"
