Congius
Congius est mensura Romana capacitatis senos sextarios capiens (circiter 3,27 l.). Nomen ipsum e lingua Graeca sumptum videtur ubi κόγχη (deminutivum κόγγιον) testam conchi et vas concho simile designabat.
Antiquitus maximis feriis publicis magistratus congios olei[1] vel vini vel salis vel aliorum edulium populo Romano viritim dare solebant : quod donum itaque congiarium vocabatur. Nomen servatum est etiam cum imperatores Romani congiaria nummaria potius dederunt. Item Plinius[2] est auctor quendam Novellum Torquatum, Mediolanensem hominem qui usque ad proconsulatum promotus est, imperante Tiberio cognomen ex eo duxisse quod tres congios vini uno haustu bibere solebat.
Si vis plura legere
[recensere | fontem recensere]- Lucas Paetus, De mensuris, et ponderibus Romanis, et Graecis : cum his quae hodie Romae sunt collatis libri quinque. Eiusdem variarum lectionum liber unus. Venetiis, 1573.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere] |