Consonantium mutatio Germanica

Consonantium mutatio Germanica (Theodisce: Erste Lautverschiebung sive Germanische Lautverschiebung) est Lex phonetica fundamentalis, quae anno 1822 a Iacobo Grimm concepta est (et igitur in nonnullis linguis lex Grimm nominatur). Iam anno 1806 haec lex phonetica a Friderico de Schlegel et anno 1818 a Rasmus Christiano Rask inventa est.

Hac consonantium mutatione secunda primi millennii a.C.n. dimidietate differentia clara inter linguas (prae-)Germanicas et ceteris linguis Indoeuropaeis exstitit. Hae mutationes regulas sequuntur et exceptiones regularum exempla sequuntur.

Consonantium mutatio Germanica mutationes consonantes est. Hae Consonantes, quibus consonantes Germanicae descendent, Prae-Indoeuropaeae sunt:

p  t  k kʷ
b  d  g  gʷ
bʰ dgʰ gʰ gʷʰ

E tribus regulis lex componitur:

Mutae sonorae aspiratae in mutas sonoras sine aspiratione mutatae sunt.
Mutae sonorae in mutas surdas mutatae sunt.
Mutae surdae in fricativas surdas mutatae sunt.

Ergo, hae mutationes monstari possunt:

Numerus legis	Bilabia	Dentales	Velum	Labio-velum
1	bʰ → b	dʰ→d	gʰ → g	gʷʰ→ gʷ
2	b → p	d→t	g → k	gʷ → kʷ
3	p → ɸ	t→θ	k → x	kʷ → xʷ

Ecce leges Mutationum Germanicarum, cum mutationibus regularibus reconstructis alterae linguae europaeae componuntur, licet exspectare correspondentia phonematum inter ramos varios familiae. Haec exempla cum verba 'frater' sunt.

Prae-Indoeuropaea: *bʰréh₂tēr
Prae-Germanica: *brōþēr
Latina: frater
Graeca: φράτηρ (pʰrater)
Sanscrita: भ्रातृ (bhrātṛ)
Slavica: брат (brat)
Prae-Celtica: *brātīr

Ubi * formam intestatam significat.

Nexus interni

Nexus externi

Cultura linguaque IndoEuropaeana.

Stipula

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!