Flavius Iulius Dalmatius
Flavius Iulius Dalmatius (natus ignoto anno, mortuus anno 337) senator et vir publicus erat.
Familia
[recensere | fontem recensere]Dalmatius filius Constantii I imperatoris et Theodorae, filiae Maximiniani imperatoris erat. Itaque semifrater Constantini I imperatoris fuit. Praeterea fratres Flavium Iulium Constantium, Flavium Hannibalianum et sorores Flaviam Iuliam Constantiam, Anastasiam et Eutropiam habuit. Dalmatius uxorem duxit ignotae nominis et ex ea filios Dalmatium et Hannibalianum genuit.
Vita et Officia publica
[recensere | fontem recensere]Quod primis annis imperatoris Constantini fecerit, nescimus. Sed verisimile est, eum Tolosae in Gallia vixisse. Circa annum 330 Constantinopolim vocatus et anno 333 consul factus est. Eodem tempore magistratu censoris paene oblito functus est. Antiochiae iudex de Athanasio episcopo erat, qui necis Arsenii episcopi Ariani false accusatus esset. Anno 334 Calocerum usurpatorem suppressit et supplicio affecit.
Mors
[recensere | fontem recensere]Constantino I imperatore anno 337 mortuo Flavius Dalmatius cum filiis a militibus necatus est[1].
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 3, c. 287-288
Antecessores: Lucius Papius Pacatianus et Mecilius Hilarianus |
Consul 333 cum Domitio Zenophilo |
Successores: Flavius Optatus et Amnius Manius Caesonius Nicomachus Anicius Paulinus |