Humanismus transcendentalis
Humanismus transcendentalis in philosophia propriam hominum extra naturam tractationem considerat, quibus iura humana esse decernit, solum quia humani sunt.[1] Affirmat etiam hominem se materialem transcendere posse, seque a rebus circumiectis liberare posse. Cuius exemplum est homo de se et eius proprietatibus cogitans sicut duo homines varii sit.[2] Immanuel Kantius hac locutione significavit homines esse creationis partem, quae legibus naturae oboedentiam reflexivam transcendere possunt.[3]
Nexus interni
- Ethica deontologica
- Humanitarianismus
- Motus ethicus
- Naturalismus humanisticus
- Philosophia continentalis
- Transcendentalismus
Notae
[recensere | fontem recensere]Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Allison, Henry E. 1971. "Is Philosophy Human or Transcendental?" The Monist 55 (2): 182–207. Hegeler Institute.
- Ferry, Luc. 2002. "'Transcendental' Humanism: Man Made God: The Meaning of Life. Sicagi: University of Chicago Press. ISBN 0226244849.
- Vanheste, Jeroen. 2007. Guardians of the Humanist Legacy: The Classicism of T. S. Eliot's Criterion Network and Its Relevance to Our Postmodern World. Philosophy of History and Culture, 26. Brill. ISBN 9004161600.