Balderus


Balderus[1] in mythologia Nordica est ansus lucis et castitatis, filius Othini et Friggae. Cui sunt permulti fratres, inter quos Thor, Valius et Vidar sunt.
Saeculo duodecimo, relatus Danici a Saxone Grammatico et aliis rerum gestarum scriptoribus Danicis scripti euhemerizatam fabulae narrationem rettulerunt. Eddae poetica et prosaica, in Islandia saeculo tertio decimo compilatae, sed in poesi Nordica antiqua conditae, multas memorias Balderi mortui ut tragoedia Asarum et praenuntius rerum Ragnarök continent.
Secundum Gylfaginning, librum Eddae prosae Snorronis Sturlaei, historici Islandici, uxor Balderi Nanna, et eorum filius Forsetius est. In Gylfaginning Snorri dicit Balderum maximam navem umquam factam navigare, Hringhorni appellatam, nullumque locum Breidablik, eius aula, pulchriorem esse.
Notae
[recensere | fontem recensere]Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Grimm, Jacob. 1835. Paltar. In Deutsche Mythologie, caput 11.
- Liberman, Anatoly. 2004. Some Controversial Aspects of the Myth of Baldr. Alvíssmál 11:17–54.
- Lindow, John. 1997. Murder and Vengeance Among the Gods: Baldr in Scandinavian Mythology. Suomalainen Tiedeakatemia. ISBN 951-41-0809-4.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Balderum spectant. |