Balderus (deus)

Vide etiam paginam discretivam: Balderus (discretiva).

Mors Balderi. Manuscriptum Islandicum saeculi duodevicensimi.

Ultima verba ab Othino Baldero dicta. Scalptura a W. G. Collingwood facta (1908).

Balderus in mythologia Nordica est ansus lucis et castitatis, filius Othini et Friggae. Cui sunt permulti fratres, inter quos Thor, Váli et Víðarr sunt.

Saeculo duodecimo, relatus Danici a Saxone Grammatico et aliis rerum gestarum scriptoribus Danicis scripti euhemerizatam fabulae narrationem rettulerunt. Eddae poetica et prosaica, in Islandia saeculo tertio decimo compilatae, sed in poesi Nordica antiqua conditae, multas memorias Balderi mortui ut tragoedia deorum altorum et praenuntius rerum Ragnarök continent.

Secundum Gylfaginning, librum Eddae prosae Snorronis Sturlaei, historici Islandici, uxor Balderi Nanna, et eorum filius Forseti est. In Gylfaginning, Snorri dicit Balderum maximam navem umquam factam navigare, Hringhorni appellatam, nullumque locum Breidablik, eius aula, pulchriorem esse.

Bibliographia

• Grimm, Jacob. 1835. Paltar. In Deutsche Mythologie, caput 11.
• Liberman, Anatoly. 2004. Some Controversial Aspects of the Myth of Baldr. Alvíssmál 11:17–54.
• Lindow, John. 1997. Murder and Vengeance Among the Gods: Baldr in Scandinavian Mythology. Suomalainen Tiedeakatemia. ISBN 951-41-0809-4.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Balderum spectant.

• Apud dictionary.com
• Apud pantheon.org