Caelestinus V
Obitus: 19 Maii 1296; Fumo
Patria: Dicio Pontificia
Nomen nativum: Pietro Angelerio
Pontificatus
Insignia heraldica
Caelestinus V, nomine nativo " Petrus de Murrone", filius undecimus patris Angelerii matrisque Mariae (natus anno 1209/1210 fortasse in villa de Sant'Angelo Limosano; mortuus die 19 Maii 1296) fuit papa per quinque menses anni 1294.
Vita
[recensere | fontem recensere]Familia sua sic descripta est: "pauperis, sed et honestis peasantibus cum fide abysso". Post mortem patris Petrus coepit operire in ogris, attamen filio delecto eius Petro indicato intellegentiam et amorem magnum ad civis ab tempore natus mater sui invenit futurum alterum. Cum decem et septem esset annorum ordinatus est monachus ordo Sancti Benedicti. Anno 1239, coepit in spelunca Murrone appellata habitare, et abhuc quinque anni venit cum duo sociis simile spelunca in monte Maiella in regione Aprutium Italia. Anno 1244, fundavit ordinem qui nominatus est post eum.
Pontificatus
[recensere | fontem recensere]Cardinales congregaverunt Perusiae mense Aprili post mortem Papae Nicolai IV (1288–1292). Petrus de Murrone misit epistulam ad cardinales in qua praedicebat vindictam divinam si conclavistae non electerint papam novum. Latinus Malabranca dixit: "in nomine Patris, et Filis, et Spiritus Sancti, eligo fratrem Petrum de Murrone". Conclavistae praesentes comprobaverunt consilium Malabrancae.
Mense Iulio anni 1294, officii pii sui Petrus intermissus erat de improviso a tres dignitatibus et multitudine monachorum et laicorum, qui ascenderunt montem ut denutiantur eo designationem ad positionem papae sine adversatione inter collegium sanctum. Id consistit sex Romani, quattuor Itali, et duo Francogallici.
Qui post interregnum ab anno 1294 Pontifice Maximo regnavit cum nomine Caelestini V. At non doctus in rebus theologiae, iuris erat. Qua de causa post breve tempus sede sancta decessit.
Ego Caelestinus Papa Quintus motus ex legittimis causis, idest causa humilitatis, et melioris vitae, et coscientiae illesae, debilitate corporis, defectu scientiae, et malignitate Plebis, infirmitate personae, et ut praeteritae consolationis possim reparare quietem; sponte, ac libere cedo Papatui, et expresse renuncio loco, et Dignitati, oneri, et honori, et do plenam, et liberam ex nunc sacro caetui Cardinalium facultatem eligendi, et providendi duntaxat Canonice universali Ecclesiae de Pastore.– Papa Caelestinus V[1]
Anno 1296, captivus papae Bonifacii VIII, mortem obiit.
Notae
[recensere | fontem recensere]Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Arsenio Frugoni, "Celestino V" in Enciclopedia Dantesca (Romae: Treccani, 1970)
- Peter Herde, "Celestino V, santo" in Enciclopedia dei Papi (Romae: Treccani, 2000)
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Caelestinum V spectant (Coelestinus V, Caelestinus V). |
- "Celestine V" e The Cardinals of the Holy Roman Church (situs a Salvatore Miranda elaboratus apud Bibliothecas FIU) (Anglice) [de cardinalibus ab eo creatis]