Jump to content

Phaedo (Plato)

E Vicipaedia
Mors Socratis. Tabula a Iacobo Ludovico David anno 1787 picta.

Phaedo (Graece Φαίδων) est dialogus Platonis, in quo Phaedo Elidensis, discipulus Socratis, philosopho Phliasio Echecrati de ultimo die Socratis narrat. Socrates, in carcere coniectus, de natura mortis et immortalitate animae cum Cebete et Simmia, philosophis Thebanis, disputat. Argumenta pro immortalitate animae et contra immortalitatem exponuntur cum Theoria Formarum. Maxime insignes inter haec argumenta sunt duae rationes: ratio recordationis et ratio formarum aeternarum, quarum anima participat. Tunc Socrates fatum animae post mortem exponere incipit. Post letum, iudicium et poena animas opperiuntur. Hic dialogus solus est ubi Xanthippe, uxor Socratis, adest. Semel etiam breviter loquitur, cui autem Socrates non respondet.

Marcus Porcius Cato Uticensis hunc librum ante suam mortem voluntariam legisse narratur.

Personae dialogi[recensere | fontem recensere]

Editiones et commentarii[recensere | fontem recensere]

Plura legere si cupis[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

  • Textus apud Vicifontem Graecum