Jump to content

Ostrearium genus

E Vicipaedia
Ostreae edules cum limone, capsico, prunis et Campanico ad comedendum oblatae. Tabula Ioannis Gulielmi Preyer anni 1857

Ostrearium genus[1] est grex paraphyleticus bivalvium quae homines ad comedendum quaerunt, venditant, saepe colunt, quae etiam incocta sumere solent. Per orbem terrarum anno 2015 ostreorum omnium generum 5 321 737 000 chiliogrammata venditata sunt, pretio dollarium 4 094 411 000.[2] Anno 2019 per aquacultura chiliogrammata 6 126 000 000 venditata sunt, pretio dollarium 7 243 000 000; eodem anno chiliogrammata 134 000 000 ostreorum incultorum per capturam venditata sunt, pretio dollarium 174 000 000.[3]

Aenigma ostrei: liber Exoniensis (saeculo XI exscriptus) f. 127r

Aenigma Graecum Hellenisticum papyro servatum, cui "ostreum" respondet, sic reconstructum est:

[Μέ]μνονος Αἰθιοπῆος ὅπου χυτὸν ἤρίον ἐστίν
[ . . .
 ... ]ης δ' ἀδάμαντο[ς ἐ]πὶ σπιλάδεσσι τιθήνει,
Ἀγροτέρης ἐραταῖς λαμπάσι τερπόμενον·
θ[οίν]η δ' [εἰ]μὶ βροτοῖσιν ἀφέψαλος, ἡνίκα Δωσοῦς
[νυμφί]ος [ἀ]νδιχάσῃ ῥινοτόροις βέλεσιν

("Prope tumulum Memnonis Aethiopis non Nilus me nutrivit sed Pontus Helles virgineae ad scopulos adamantinos dum radiis Agroterae [Artemidos] perfundor. Igne expers dapes sum mortalibus, cum Dosus [Aphrodites] sponsus mihi cutem cultello desecet.")[4] Memnonium prope Abydum ad litus Hellesponti suggeritur; ostrea Abydi scriptores Graeci Romanique saepe laudaverunt.[5] Aenigma Anglosaxonicum, saeculo fere X scriptum, ostreum simili modo annuit (apud Britannos eius aevi species Ostrea edulis tantum cognita est):

Sæ mec fedde, sundhelm þeahte,
Ond mec yþa wrugon eorþan getenge
Feþelease; oft ic flode ongean
Muð ontynde. Nu wile monna sum
Min flæsc fretan, felles ne recceð,
Siþþan he me of sidan seaxes orde
Hyd arypeð, [...]ec hr[...]þe siþþan
Iteð unsodene ea[...]d

("Mari nutrita, sub litore celata, Frigido undarum amplexu prehensa, Sine pede, saepe fluctu Labra distendi: homo iam cutem osteosam A meo latere claro cultello Detondet carnemque meam Crudam avide haurit").[6]

Ars coquinaria Danica: Magallanae gigantes cum liquamine e capsicis Tabasco in Dania inferuntur
Crassostreae virginicae Paraíso in urbe civitatis Tabascae in Mexico inlata
Saccostreae cuccullatae (?) cum capsico viridi rubrique et limone in Singapura inferuntur
Ostreae chilenses in Nova Zelandia ad comedendum paratae

Species quaesitissimae

[recensere | fontem recensere]
"Ostreae Bienville(en)" Novae Aureliae inlatae in popina Arnaud's ubi primum inventae sunt
Ostreae frictae ad sinistram, cancer mollis frictus ad dextram partem, Novae Aureliae apud Casamento's inlati

De arte coquinaria

[recensere | fontem recensere]

Ostrea aevo tam antiquo quam recentiori cruda comedi solent.

Qui ostrea ad comedendum parent variis modis utuntur. Testis etiam latentes simplicissime craticula torrentur. Testis apertis furno assantur;[7] in testis suis bulliantur.[8]

E testis extractae verubus torrentur, aqua coquuntur,[9] oleo friguntur. Iuscellum sive cramum ex ostreis[10] paratur. Variis modis potagium ostrearum conficitur aut e civeto, e brodio,[11] e gravato parantur;[12] in galantina offeruntur.[13]}}

Ostreae farciuntur;[14] e caseo,[15] e cepis accommodantur;[16] in pastillo coquuntur seu pane involvuntur; in pastillo bubulo commiscuntur. Praecepta specialia permulta reperiuntur, "ostreae ad minutum",[17] "ostreae modo bonae",[18] "ostreae modo Moscuae",[19] "ostreae Rockefeller", "omelette ostrearum" ope ovorum, "angeli equitantes" bacone involuti, "Hangtown fry" ovis et bacone commixtis, "embractum Baianum" saeculo fere IV in Apicio praescriptum,[20] hash of oysters saeculo XVII a Roberto May datum.[21]

Coqui farcimen ex ostreis parantur.[22] Ostreae apud Sinas desiccantur;[23] in Europa variis modis condiuntur.[24] Ex ostreis liquamen conficitur et venditatur. Iusculum ostrearum ad tempus paratur.

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ (index s.v. "ostrearium genus omne" apud Google Books)
  2. ↑ FAO Fisheries Yearbook 2015: Fishery and Aquaculture Statistics (2017) pp. 116-117
  3. ↑ FAO Fisheries Yearbook: Fishery and Aquaculture Statistics 2019 p. 53
  4. ↑ P. Louvre inv. 7733 verso: P. J. Parsons, "The Oyster" in Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik vol. 24 (1977) pp. 1-12 JSTOR
  5. ↑ Archestratus fr. 7 ed. Olson et Sens apud Athenaei Deipnosophistas 92d; post illum "aspera ostrea plurima Abydi", Ennius, Hedyphagetica; "ostriferi fauces ... Abydi", Vergilius, Georgica 1.207. Haud dissentiens "ora Hellespontia, ceteris ostreosior oris", Catullus, fragmenta 2.4
  6. ↑ Liber Exoniensis f. 127r Textus
  7. ↑ Cooper (1654) pp. 61-62 ("How to roast oysters"); May (1685) p. 388 ("To roast Oysters; ... otherways"); Marin (1742) vol. 3 p. 198 ("Huîtres sautées"); Fisher (1941) ("roast oysters")
  8. ↑ La Chapelle (1733) vol. 3 p. 304 ("Oysters in shells"); Marin (1742) vol. 3 p. 196 ("Huîtres en coquilles dans leur eau; Huîtres en coquilles aux fines herbes"); Hannah Glasse, The Art of Cookery Made Plain and Easy (Londinii, 1747) p. 95 ("To make collups of oysters"); Louis Eustache Ude, The French Cook (Londinii, 1813) p. 359 ("escalopes d'huîtres vertes"); Lee (1832) p. 131 ("Oysters, scalloped")
  9. ↑ Marin (1742) vol. 3 p. 199 ("Huîtres au gratin"); Fisher (1941) ("Baked oysters")
  10. ↑ Fisher (1941) ("French creamed oysters")
  11. ↑ Diversa servicia no. 73 (Constance B. Hieatt, Sharon Butler, edd., Curye on Inglysch [Londinii: Oxford University Press, 1985] pp. 59-79) ("oystryn in bruet"); {{ec|id=Liber cure cocorum|c=Liber cure cocorum (Richard Morris, ed., Liber cure cocorum [Londinii: Philological Society, 1862] pp. 53-54) ("oystere in browet"); Potage Dyvers I (British Library, MS Harl. 279, c.1420) (Thomas Austin, ed., Two Fifteenth-Century Cookery Books [EETS OS. 91] 1888, pp. 5-56) p. 23 ("oystrys in bruette")
  12. ↑ Forme of cury no. 124 (Constance B. Hieatt, Sharon Butler, edd., Curye on Inglysch [Londinii: Oxford University Press, 1985] pp. 93-145) ("oystres in grave"); Potage Dyvers I (British Library, MS Harl. 279, c.1420) (Thomas Austin, ed., Two Fifteenth-Century Cookery Books [EETS OS. 91] 1888, pp. 5-56) p. 13 ("oystres en gravey; oystrys in gvy bastard"); Potage Dyvers II (British Library, MS Harl. 4016, c.1440) (Thomas Austin, ed., Two Fifteenth-Century Cookery Books [EETS OS. 91] 1888, pp. 69-107) p. 100 ("oystres in gvey")
  13. ↑ May (1685) p. 388 ("To Jelly Oysters"); Dubois (1870) p. 116 ("Aspic of oysters"); Dubois (1872) p. 136 ("Aspic aux huîtres")
  14. ↑ La Chapelle (1733) vol. 3 pp. 302, 304 ("Forc'd oysters"); Menon (1742) p. 278 ("Huîtres farcies")
  15. ↑ Menon (1742) p. 278 ("Huîtres au Parmesan"); Dumas (1873) p. 648 ("huîtres au parmesan")
  16. ↑ Fisher (1941) ("oysters and onions")
  17. ↑ Menon (1742) p. 276 ("Huîtres à la minute")
  18. ↑ Menon (1742) p. 279 ("Huîtres à la bonne femme")
  19. ↑ La Chapelle (1733) vol. 3 p. 303 ("Oysters the Muscovite way")
  20. ↑ Apicius 9.11 (Grocock et Grainger, edd., p. 296)
  21. ↑ May (1685) pp. 385-386 ("To make a Hash of Oysters")
  22. ↑ Fisher (1941) ("oyster stuffing")
  23. ↑ Fisher (1941) ("Ho tsee sooung: dried oysters with vegetables")
  24. ↑ Murrell (1615) ("To sowce oysters"); Cooper (1654) pp. 45-46 ("How to pickle oysters"); May (1685) (pp. 388-389 editionis 1665) ("To pickle Oysters; Otherways; To souce Oysters to serve hot or cold"); Hannah Glasse, The Art of Cookery Made Plain and Easy (Londinii, 1747) p. 135 ("To pickle oysters ..."); Lee (1832) p. 130 ("Oysters, preserved; Oysters, to pickle")

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
Opera antiquiora
De re biologica
Ostrea singulis regionibus nota
De archaeologia
De re gastronomica
  • "Des huîtres d’été" in Les Cahiers de la gastronomie n° 17 (2013?)
  • "Oyster" in Alan Davidson, The Oxford Companion to Food (Oxonii: Oxford University Press, 1999. ISBN 0-19-211579-0) pp. 562-564; Tom Jaine, ed., 2a ed. 2006; 3a ed. 2014
  • M. F. K. Fisher, Consider the Oyster. Duell, Sloan and Pierce, 1941
  • Rowan Jacobsen, A geography of oysters: the connoisseur's guide to oyster eating in North America. Novi Eboraci: Bloomsbury, 2010. ISBN 9781596918146
  • Cathy Moser Marlett, Shells on a Desert Shore: Mollusks in the Seri World. University of Arizona Press, 2014 (Paginae selectae apud Google Books)
  • Prosper Montagné, Larousse gastronomique (Lutetiae: Larousse, 1938) pp. 610-613
  • John R. Philpots, Oysters, and all about them. 2 voll. Londinii: John Richardson, 1890-1891 Vol. 1 vol. 2
  • Drew Smith, Oyster: a gastronomic history. Novi Eboraci: Abrams, 2015. ISBN 978-1-4197-1922-6
  • Rebecca Stott, Oyster. Londinii: Reaktion Books, 2004. ISBN 1-86189-221-7
  • Máirín Uí Chomáin, Michael Ó Meara, Oyster Gastronomy. Connemara: Artisan House, 2017. ISBN 9780992690878
Praecepta culinaria

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Ostrearium_genus&oldid=3841052"